realism [ˈri:əlɪzəm] n.

1. рэалі́зм (навуковы погляд на рэчы, з’явы)

2. (таксама Realism) рэалі́зм (творчы метад у літаратуры і мастацтве)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тон,

ступень асвятлення ў выяўленчым мастацтве.

т. 15, с. 486

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пе́ршаснасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць першаснага (у 1 знач.). У духу Чарнышэўскага .. [Максім Багдановіч] гаварыў і аб першаснасці прыгожага ў натуры, а не ў мастацтве. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкадэ́нцтва, ‑а, н.

Упадніцкі кірунак у буржуазным мастацтве і літаратуры канца 19 і пачатку 20 стст., які характарызуецца крайнім індывідуалізмам, фармалізмам, пропаведдзю «чыстага мастацтва».

[Ад фр. décadence — заняпад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неарэалізм,

кірунак у італьянскіх літаратуры і мастацтве.

т. 11, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

школа,

мастацкі кірунак у мастацтве і архітэктуры.

т. 17, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

неакласіцы́зм, ‑у, м.

Розныя па сацыяльнай накіраванасці плыні ў мастацтве другой паловы 19–20 стст., якім уласцівы зварот да традыцый антычнасці, эпохі Адраджэння і класіцызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампі́р, ‑у, м.

Мастацкі стыль, які ўзнік у часы Напалеона I, пашыраны галоўным чынам у архітэктуры і прыкладным мастацтве; позні класіцызм. Будынак у стылі ампір.

[Ад фр. empire — імперыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дзюсельдорфская школа (у мастацтве) 3/443

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Рамантызм (у тэатр. мастацтве) 9/92

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)