Verbum

до́нна, ‑ы, ж.

Слова, якое далучаецца да жаночых імён італьянскіх і іспанскіх дваран і знаці. Донна Марыя.

[Іт. donna.]

нямо́гласць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць нямоглага. Марыя Хведараўна, перамагаючы сваю вяласць і нямогласць, узнялася з крэсла. Марціновіч.

улюбёнасць, ‑і, ж.

Стан улюбёнага. Працуючы з Апанасам Мітраховічам, паступова адчула гэту ўлюбёнасць у будаўнічую справу і Марыя Макарэвіч. Васілевіч.

усло́нчык, ‑а, м.

Невялікі ўслон. Марыя асцярожна глянула ў маленькае акенца і села тут жа на нейкі самаробны ўслончык. Кулакоўскі.

спало́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Раптоўна адчуць страх, боязь. Міхась спалохаўся, адхапіў палец ад курка — аўтамат сціх. Якімовіч. Марыя спалохалася, ухапіла яго кволую руку. Кулакоўскі.

няке́млівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць някемлівага, адсутнасць кемлівасці. — Марыя Дзям’янаўна, выбачайце за маю такую слепату, някемлівасць, — прамовіў Грушка, — вось сяджу і не бачу, хто сядзіць са мною побач. Пестрак.

разгла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Зрабіць гладкім, роўным, расправіўшы складкі, няроўнасці. Марыя разгладзіла рукамі плацце на бёдрах. Пестрак. // Расправіць, зняць (складку, няроўнасць). Міканор разгладзіў складкі шыняля пад папругай. Мележ.