изводи́ть несов., разг.

1. (расходовать) пераво́дзіць; (тратить) тра́ціць; (безрассудно) марнава́ць;

не то́пит, а то́лько дрова́ изводит не па́ліць, а то́лькі дро́вы пераво́дзіць;

он изводит мно́го де́нег ён тра́ціць шмат гро́шай;

2. (уничтожать) зво́дзіць; выво́дзіць; (истреблять) вынішча́ць; знішча́ць;

изводи́ть леса́ зво́дзіць (вынішча́ць, знішча́ць) лясы́;

изводи́ть тарака́нов выво́дзіць (вынішча́ць) тарака́наў;

3. му́чыць (каго), дайма́ць (каго), дапяка́ць (каму); (надоедать) назаля́ць (каму);

его́ изводит пода́гра яго́ му́чыць пада́гра;

он изводит това́рищей насме́шками ён дайма́е тава́рышаў (дапяка́е тава́рышам) насме́шкамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szkoda

szkod|a

ж.

1. шкода;

~a majątkowa — матэрыяльная шкода;

odpowiadać za ~ę — адказваць за страту;

2. шкада;

~a o tym mówić — пра гэта няма чаго і гаварыць;

~a czasu i atłasu — шкада марнаваць час;

(jaka) ~a! — (як) шкада!;

mała ~a krótki żal — такой бяды; невялікая бяда;

mądry Polak po ~zie — моцны заднім розумам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

waste

[weɪst]

1.

v.t.

1) марнава́ць; тра́ціць

Don’t waste time or money — Ня траць ні ча́су ні гро́шай; растра́чваць, раскіда́ць

to waste an opportunity — прапусьці́ць наго́ду

2) пусто́шыць, руйнава́ць

3) аслабля́ць, зьнясі́льваць

The old man was wasted by disease — Стары́ быў зьнясі́лены хваро́бай

2.

n.

1) марнава́ньне, марнатра́ўства n.; тра́та f.

a waste of money, time, or effort — тра́та гро́шай, ча́су або́ намага́ньняў

a waste of man’s ability — марнава́ньне чалаве́чых здо́льнасьцяў

2) зно́шваньне, псава́ньне

3) адкі́ды pl. only.

4) разбурэ́ньне, зьнішчэ́ньне

5) пустэ́ча, абло́га f., дзірва́н -у́ m.

3.

adj.

1) адкі́нуты

2) абло́гавы, пусты́нны (абша́р)

3) зруйнава́ны

4) вы́карыстаны, непатрэ́бны

waste products — адкі́ды pl. only

•

- go to waste

- lay waste

- lie waste

- waste drain

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

золото́й

1. прил., в разн. знач. залаты́;

золотые ро́ссыпи залаты́я ро́ссыпы;

золото́е кольцо́ залаты́ пярсцёнак;

золото́й запа́с залаты́ запа́с;

золота́я ро́зга бот. залаці́сты су́мнік;

золото́й станда́рт залаты́ станда́рт;

золото́й фонд залаты́ фонд;

золоты́х дел ма́стер уст. залата́р, (ювелир) ювелі́р;

2. сущ. (монета) уст. залаты́, -то́га м., чырво́нец, -нца м.;

◊

золота́я середи́на залата́я сярэ́дзіна;

золото́е сече́ние мат. залато́е сячэ́нне;

золото́й век залаты́ век;

золоты́е ру́ки залаты́я ру́кі;

золоты́е слова́ залаты́я сло́вы;

золота́я о́сень залата́я во́сень;

золота́я молодёжь залата́я мо́ладзь;

золота́я сва́дьба залато́е вясе́лле;

золота́я жи́ла залата́я жы́ла;

золото́е вре́мя (упуска́ть) марнава́ць (ма́рна тра́ціць), упуска́ць (залаты́) час;

сули́ть (обеща́ть) золоты́е го́ры абяца́ць залаты́я го́ры;

золото́е дно залато́е дно.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tracić

незак.

1. траціць; губляць;

tracić przytomność — губляць прытомнасць;

tracić wzrok — траціць зрок;

tracić z oczu — а) губляць з вачэй;

выпускаць з-пад увагі;

tracić czas — марнаваць (траціць) час;

tracić panowanie nad sobą — губляць самавалоданне;

tracić na znaczeniu — губляць (страчваць) значэнне;

tracić ważność — траціць прыгоднасць (прыдатнасць);

tracić głowę — губляць галаву;

tracić moc obowiązującą юр. траціць (губляць) сілу (пра закон і да т.п.);

2. губляць; прайграваць; несці страты;

tracić na wadze — губляць вагу;

tracić klientów — губляць кліентаў;

3. кніжн. пазбаўляць жыцця; забіваць (выконваючы прысуд);

tracić przestępcę — караць смерцю злачынцу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

time​1 [taɪm] n.

1. час;

all the time уве́сь час;

for a long/short time до́ўга/нядо́ўга;

in half the time у два разы́ хутчэ́й;

kill time марнава́ць час

2. гадзі́на;

(at) what time? а яко́й гадзі́не?;

What’s the time? Колькі часу?

3. пара́, тэ́рмін;

at the time тады́, у той час;

it’s time to go to bed час кла́сціся спаць

4. раз;

every time ко́жны раз

5. эпо́ха, перы́яд;

at my time of life на маі́м вяку́

6. mus. тэмп, такт

♦

ahead of time датэрміно́ва;

at all times заўсёды;

at a time за адзі́н раз, адра́зу;

at one time адно́йчы; не́калі;

at other times і́ншым ра́зам, у і́ншы час;

at times ча́сам;

be behind time спазні́цца;

be behind the times адста́ць ад мо́ды;

for a time ненадо́ўга;

for the time being паку́ль што;

from time to time зноў і зноў; калі́-некалі́;

have a good time до́бра право́дзіць час; ба́віцца;

it is high/about time даўно́ наспе́ў час;

in time неўзаба́ве; до́сыць ху́тка;

in good time у такт; сваі́м ча́сам;

in no time імгне́нна, во́бмігам;

in one’s own good time у свой час;

on time своечасо́ва; у пару́;

keep good time спра́ўна ісці́ (пра гадзіннік);

many a time мно́га разо́ў, ча́ста, часцяко́м;

nine times out of ten ама́ль заўжды́;

take one’s time не спяша́цца;

time after time час ад ча́су; раз-по́раз;

time and again зноў і зноў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)