чацвярта́к, -вертака́, мн. -вертакі́, -вертако́ў, м. (уст.).

1. Сярэбраная манета вартасцю ў чвэрць рубля, дваццаць пяць капеек.

2. Чвэрць надзела (пра зямлю).

На жвірыстым чацвертаку нічога не расло.

|| прым. чацвертако́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сестэ́рцый, ‑я, м. і сестэ́рцыя, ‑і, ж.

У Старажытным Рыме — дробная разменная манета.

[Лац. sestertius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фынь, ‑я, м.

Дробная разменная манета Кітайскай Народнай Рэспублікі, роўная 1/100 юаня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экю́, нескл., м.

Старажытная французская сярэбраная або залатая манета з малюнкам геральдычнага шчыта.

[Фр. écu.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драхма,

старажытнагрэчаская вагавая і грашовая адзінка; сярэднявяковая сярэбраная манета; грашовая адзінка Грэцыі.

т. 6, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ДА́РЫК,

старажытнаперсідская залатая манета; першая залатая манета старажытнасці. Стала вырабляцца пры Дарыі I (каля 516 да н.э.; назва ад імя Дарыя). Маса — 8,4 г золата. Д. быў асновай манетнай сістэмы. Чаканіўся на царскім манетным двары ў Персепалі (да заваёвы Персіі Аляксандрам Македонскім).

т. 6, с. 58

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Алты́нманета’ (Нас.) < тат. алтын ’золата, залатая манета’, гл. Фасмер, 1, 72; Шанскі, 1, А, 81.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пе́са, нескл., н.

Грашовая адзінка і разменная манета некаторых дзяржаў Лацінскай Амерыкі і Філіпін.

[Ісп. peso.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біло́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да білону (у 2 знач.). Білонная манета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дука́т, ‑а, М ‑каце, м.

Старадаўняя сярэбраная, затым залатая манета ў некаторых заходнееўрапейскіх краінах.

[Іт. ducato.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)