маладастасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мала прымяняецца. Маладастасавальнае вынаходства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

eat like a bird

е́сьці, як пту́шка (ма́ла)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

не́хта, не́кага, не́каму, не́кага, не́кім, аб не́кім, займ. неазнач.

1. Невядома хто, нейкі чалавек.

Н. стукаў у дзверы.

2. Якісьці мала каму вядомы чалавек (у спалучэнні з прозвішчам, імем).

Н.

Іваноў.

3. Які-н. чалавек, усё роўна хто; хто-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маланае́зджаны, ‑ая, ‑ае.

Па якім мала ездзілі. Маланаезджаная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недоста́точно

1. нареч. недастатко́ва, недаво́лі, нядо́сыць;

2. безл., в знач. сказ. ма́ла, недастатко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

few [fju:] n. adj.

1. няшма́т, нямно́га, ма́ла, ма́ла хто;

We saw few children there. Мы бачылі там мала дзяцей.

2. : a few не́калькі;

in a few days праз не́калькі дзён;

quite a few даво́лі шмат/мно́га;

Quite a few of them spoke English. Даволі шмат хто з іх ведаў англійскую мову.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ма́лечка ’зусім мала’ (Жд. 1). Рус. цвяр., кур. ма́лечко ’мала’, ст.-рус. малечкий ’маленькі’, ст.-чэш. malečko ’нядоўга, кароценькі перыяд часу’, ст.-серб.-харв. малачак, мале́чак ’маленькі’. Да малы́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gradually

[ˈgrædʒʊəli]

adv.

паступо́ва; ма́ла-пама́лу; патро́ху, патро́хі; пакрысе́, пакры́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

малаабгрунтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Мала, недастаткова пацверджаны сур’ёзнымі довадамі. Малаабгрунтаваныя вывады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які дае мала малака; малаўдойны. Маладойная карова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)