ліно́н

(фр. linon, ад lin <лац. linum = лён)

тонкая льняная выбеленая тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вы́мачыць сов., в разн. знач. вы́мочить;

дождж ~чыў зямлю́ — дождь вы́мочил зе́млю;

в. лён — вы́мочить лён;

в. селядзе́ц — вы́мочить селёдку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачы́ць несов., в разн. знач. мочи́ть;

дождж мо́чыць зямлю́ — дождь мо́чит зе́млю;

м. лён — мочи́ть лён;

м. я́блыкі — мочи́ть я́блоки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапрацава́ць сов., в разн. знач. перерабо́тать;

п. лён — перерабо́тать лён;

п. арты́кул — перерабо́тать статью́;

п. тры гадзі́ны — перерабо́тать три часа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак.

1. Трэплючы, ачысціць ад кастрыцы. Змяла ў мяльніцы я лён, Адтрапала лён траплом, — Засвяціў, як цудны сон, Лён шаўковым валакном. Купала.

2. Перастаць займацца трапаннем; скончыць трапанне. — Ай, дзеткі, — сказала [Стэфа]. — Я ўжо сваё і адцерла і адтрапала. Чарнышэвіч.

3. Разм. Прайсці пехатою. Адтрапаць трыццаць кіламетраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачы́льня, ‑і, ж.

Месца, дзе мочаць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто мочыць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе мнуць (лён, каноплі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ку́жаль, -лю м.

1. холст (тонкий);

2. лён (очёсанный)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чэ́саны тэкст. gekämmt; gehéchelt (пра лён, каноплі)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)