артысты́чны künstlerisch; artístisch (пра лёгкі жанр, цырк)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mühelos

a лёгкі, няця́жкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чапе́ц, -пца́, мн. -пцы́, -пцо́ў, м.

Лёгкі галаўны ўбор у выглядзе шапачкі, завязанай пад барадой, які раней насілі замужнія жанчыны.

|| памянш. чэ́пчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найлягчэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Самы лёгкі. Найлягчэйшая вага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

красо́ўкі, ‑совак; адз. няма.

Лёгкі спартыўны абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залёгкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Легкаваты, занадта лёгкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

peck​1 [pek] n.

1. дзяўбо́к

2. infml лёгкі пацалу́нак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Лёгкі порысты вогнетрывалы матэрыял, які ўжыв. для вырабу люлек для курэння і інш.

|| прым. пе́нкавы, -ая, -ае.

Пенкавая люлька.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пеньюа́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У цырульнях: накідка з тканіны, якой накрываюць плечы кліентаў пры стрыжцы (спец.).

2. Лёгкі жаночы ранішні капот².

|| прым. пеньюа́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пу́льхны, -ая, -ае.

1. Пухлы, быццам надзьмуты; тоўсты.

Пульхныя вусны.

Пульхныя рукі.

2. Мяккі, пышны.

Пульхныя аладкі.

3. Лёгкі, пухкі.

П. снег.

Пульхная зямля.

|| наз. пу́льхнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)