прыту́л, ‑у, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыту́л, ‑у, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ту́лікі: ту́лікі церці ‘гультайнічаць, біць бібікі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прытэра́сны, ‑ая, ‑ае.
Размешчаны каля горнай тэрасы. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незамярза́ючы, ‑ая, ‑ае.
Такі, які не замярзае зімой. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свіні́на, ‑ы, 
Свіное мяса як ежа. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
пазнішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
Знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опояса́ть 
1. падпераза́ць, апераза́ць;
2. 
леса́ опояса́ли го́род 
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
азо́н, ‑у, 
Газ (відазменены кісларод), які ўтвараецца ў час навальніцы ад дзеяння электрычнага разраду і інш.; мае моцныя акісляльныя і ачышчальныя ўласцівасці. 
[Ад грэч. ozō — пахну.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)