ля́сы,

У выразе: тачыць лясы (разм.).

Займацца пустымі размовамі.

Цэлыя дні лясы точаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ля́сы

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ля́сы
В. ля́сы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ля́сы / точи́ть ля́сы прост. тачы́ць ля́сы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́сы: тачы́ць л. разг. точи́ть ля́сы, точи́ть баля́сы, баля́сничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́сы,

У выразе: лясы тачыць гл. тачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ля́сы тачы́ць ’марна траціць час у пустых размовах’ (ТСБМ, Юрч. Фраз. 2, Касп.). Укр. ляси підпуска(ти) ’заляцацца’, рус. лясы точить (веять, разводить, подводить, сказывать, строить, строчить) ’марна траціць час у балбатні, пляткарыць’. Паводле пашырэння ў гаворках можна меркаваць аб запазычанні з рус. мовы, у якой гэта запазычанне з польск. balasy ’балясы’ < італ. balaustro ’баляса ў балюстрадзе’ (Сабалеўскі, РФВ, 66, 345; Фасмер, 2, 552). Параўн. рус. кастр. лясы‑балясы ’балбатня, леменда’, ярасл. лясы‑балясы точить ’пустасловіць’, ’жартаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ле́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́с лясы́
Р. ле́су лясо́ў
Д. ле́су ляса́м
В. ле́с лясы́
Т. ле́сам ляса́мі
М. ле́се ляса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

запаве́дны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца пад аховай; недатыкальны.

Запаведныя лясы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спусце́лы, -ая, -ае (разм.).

Які стаў пустым, акінутым.

Спусцелыя лясы сігналізуюць аб забруджанасці прыроднага асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абязле́сець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; зак.

Страціць лясы, стаць бязлесным.

Абязлеселі нашы мясціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)