папля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.
Разм. Спляжыць усё, многае або ўсіх, многіх. Папляжыць лясы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)