Verbum

пакаёўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ёвак, ж.

Служанка, якая прыбірае пакоі і выконвае некаторыя інш. работы.

Багатыя людзі наймаюць пакаёвак.

пу́бліка, -і, ж., зб.

1. Людзі, якія знаходзяцца дзе-н. у якасці гледачоў, слухачоў, наведвальнікаў і пад., а таксама ўвогуле людзі, грамадства.

Тэатральная п.

Чытацкая п.

На публіку (гаварыць, рабіць і пад.: напаказ; разм., неадабр.).

2. Група або разрад людзей, аб’яднаных па якіх-н. агульных прыметах (разм., жарт. або неадабр.).

Няварта вадзіцца з такой публікай.

бра́ція, -і, ж., зб.

1. Манахі адной абшчыны або манастыра.

2. (з азначэннем). Людзі аднаго кола; садружнасць (жарт.).

Марская б.

Уся наша б.

бедната́, -ы́, ДМ -наце́, ж.

1. Адсутнасць або недахоп сродкаў для існавання.

Б. не загана.

2. зб. Бедныя людзі, беднякі.

Вясковая б.

адда́ны, -ая, -ае.

Прасякнуты любоўю і вернасцю да каго-, чаго-н.

А. змагар.

Адданыя справе людзі.

Аддана (прысл.) працаваць.

|| наз. адда́насць, -і, ж.

пасыхо́дзіцца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -дзіцца; -дзімся, -дзіцеся, -дзяцца; зак.

Сысціся — пра ўсіх, многіх.

На кірмаш пасыходзіліся людзі з розных вёсак.

самату́гам, прысл.

1. На сабе, без дапамогі цяглавай сілы.

Араць с.

Вазіць торф с.

2. перан. Сваімі сіламі, без дапамогі.

С. выбіцца ў людзі.

пазабудо́ўвацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

Забудавацца — пра ўсіх, многіх ці ўсё, многае.

Людзі пазабудоўваліся.

Вёскі пазабудоўваліся.