ло́дачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. лодка.

2. звычайна мн. Адкрытыя жаночыя туфлі без раменьчыка і зашпількі.

Яна прыгожа прытупвала сваімі новенькімі лодачкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паплы́сці і паплы́ць, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак.

Пачаць плысці, пусціцца ўплаў.

Лодка паплыла ўніз па рацэ.

Паплылі гады за гадамі (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ску́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аднамесны матацыкл.

Новыя мадэлі мапедаў і скутараў карыстаюцца вялікім попытам.

2. Аднамесная спартыўная лодка з падвесным маторам.

|| прым. ску́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ушку́й, ‑я, м.

Старадаўняя пласкадонная лодка з парусамі і вёсламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцівёславы, ‑ая, ‑ае.

Які мае тры пары вёслаў. Шасцівёславая лодка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

łódka

ж. лодка, човен

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rowboat

[ˈroʊboʊt]

n.

веслава́я ло́дка, чо́вен

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

scow

[skaʊ]

n.

вялі́кая плоскадо́нка (ло́дка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

челно́к​I (лодка) чо́вен, род. чо́ўна м., чо́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

чо́вен, чоўна; мн. чаўны, ‑оў; м.

Лёгкая лодка, выдзеўбаная з дрэва; лодка наогул. Адхонны бераг Ліны застаўлен чаўнамі і чайкамі-душагубкамі. Колас. Сеў [бедны брат] у стары човен ды паплыў на сярэдзіну возера. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)