нале́цце ср., обл. сле́дующий год (сле́дующее ле́то);

чака́ць да ~цця — ожида́ть до сле́дующего го́да (ле́та)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкаласава́ць, ‑суе; зак.

Выпусціць колас. Лета было ў.. разгары. Даўно адкаласавала жыта. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́бкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зябкага. Не лета ўжо, з ваколіцы цягне зябкасцю. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трацяго́лятні ‘пазалеташні’ (карэліц., Жыв. сл.), ст.-бел. третеголетний, трэтьеголетний побач з третелетний, третелетный ‘якому пайшоў трэці год’ (ГСБМ). Прыметнік утвораны са спалучэння *трэцяга лета (гл. трэці, лета) паводле ўзору сяголета (гл.), параўн. сяго́дня, сяго́летак і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ксерамезафі́ты

(ад ксера- + мезафіты)

расліны, якія прыстасаваліся жыць у сярэднеўвільготненых мясцінах і могуць пераносіць засушлівы перыяд лета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Перале́часты (пырылі́частый) ’мінулагодні’ (Клім.). Да перад‑ і ле́та ’год’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ізатэ́ра, ‑ы, ж.

Лінія на карце, якая злучае месцы з аднолькавай сярэдняй тэмпературай лета.

[Ад грэч. isos — роўны, аднолькавы і theros — лета.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навальні́чны метэар Gewítter-; gewíttrig;

навальні́чная хма́ра Gewítterwolke f -, -n;

навальні́чнае ле́та gewítterreicher Sómmer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

régenlos

a без дажджу́;

ein ~er Sómmer засу́шлівае ле́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léthe

f -

1) міф. Ле́та (рака забыцця)

2) забыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)