Тру́ шчыць ‘біць, ламаць , крышыць, разбураць крохкае, далікатнае’ (Янк. 3.), тры́ шчыць ‘тс’ (Нас. ), трю́ шчыць ‘тс’ (Бяльк. ), тру́ шчыць ‘многа есці неспажыўнога’ (Янк. 3.), ‘есці са смакам, з апетытам’ (Адм. ), ‘есці, хрумстаць’ (іўеў. , Сл. ПЗБ ), тру́ шчыць , тро́ шчыць ‘ламаць , разбіваць; есці з хрустам’ (ТС ), трушчэ́ ць ‘расціскаць’, ‘лузаць арэхі’ (Варл. , капыл. , ЛА , 1), трушчэ́ ць , трушча́ ць ‘хрусцець (пра снег, лёд пад нагамі)’ (Нас. , Байк. і Некр. ). Відаць, узыходзіць да труск ‘друзачкі, дробныя частачкі’ з варыянтным вакалізмам, характэрным для экспрэсіўных слоў (Сной у Бязлай , 4, 233), параўн. тру́ сціць ‘ламаць , разбіваць на кавалкі’ (Нас. , Некр. і Байк. ). Параўн. укр. дыял. тру́ щити ‘лушчыць’, якое разглядаецца як вынік кантамінацыі трощити ‘ламаць , разбіваць’ і лущити ‘лушчыць’ (ЕСУМ , 5, 662). Падабенства з літ. triùškinti , дыял. triùškyti ‘біць, разбіваць з хрустам’, triuškéti ‘хрумстаць пры разжоўванні ежы’ насуперак Лаўчутэ (Балтизмы, 133) не дае падстаў лічыць запазычаннем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ламаццё ’ламота ў плячах’ (Шат. ), рус. ломотьё ’тупы. працяглы боль’. Бел.-рус. ізалекса. Ад ламотай прасл. lomota . Да ламаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
suszyć
незак.
1. сушыць;
2. пасціць;
suszyć sobie głowę — ламаць галаву
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wyburzać
незак. ламаць ; бурыць; зносіць;
wyburzać stare dzielnice — зносіць стары раён
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pocić
незак.
: pocić czoło — працаваць над чым ; ламаць галаву над чым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
grübeln
vi (über A ) ду́ маць, разважа́ ць, лама́ ць сабе́ галаву́ (над чым-н. )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Лама́ к , паманеж ’старэнькая будыніна ці посуд’ (КЭС , лаг. ). Да ламаць . Аб прадуктыўнасці суф. -ак у дыялектнай мове гл. Сцяцко, Афікс. наз. , 23–24.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каме́ дыя ж.
1. Komödi¦e f -, -n, Lú stspiel n -(e)s, -e;
2. перан. Heuchelé i f -, -en;
◊
лама́ ць [разы́ грываць ] каме́ дыю é ine Komödi¦e vó rspielen, etw. vó rmachen [vó rspielen], etw. vó rtäuschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Крышы́ ць ’наразаць дробнымі кавалкамі, ламаць , малоць, разбіваць на часткі’ (ТСБМ , Сцяшк. , Сержп. Грам. , Гарэц. , Нас. , Мал. , КЭС , лаг. , Сл. паўн.-зах. ). Да крыха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тру́ сты : трусты на калёсах ‘выдумкі’ (Мат. Маг. 2 ). Няясна; магчыма, пераробка выразу турусы на калёсах ‘тс’ пад уплывам дзеяслова трусціць ‘ламаць , крышыць, разбураць’, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)