obóz, obozu

м.

1. лагер;

obóz koncentracyjny — канцэнтрацыйны лагер;

obóz dla uchodźców — лагер уцекачоў (бежанцаў);

obóz jeniecki — лагер ваеннапалонных;

obóz pracy — працоўны лагер;

stanąć obozem — размясціцца лагерам;

2. табар;

obóz cygański — цыганскі табар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

імперыялісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да імперыялізму. Імперыялістычны лагер. Імперыялістычная буржуазія. Імперыялістычныя дзяржавы. Імперыялістычная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэнтрацы́йны Konzentratións -;

канцэнтрацы́йны ла́гер Konzentratiónslager n -s, - (скар KZ)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэнега́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Чалавек, які адмовіўся ад сваіх поглядаў і перайшоў у лагер праціўніка; здраднік, адступнік.

[Ад лац. renegare — адракаюся.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́тачны в разн. знач. пала́точный;

п. ла́гер — пала́точный ла́герь;

п. га́ндаль — пала́точная торго́вля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абваліць усё, многае. Лагер немцы не мініравалі, а толькі спалілі і паабвальвалі зямлянкі. Федасеенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ке́пмінг

(англ. camping)

спецыяльна абсталяваны лагер для аўтатурыстаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

канцэнтрацы́йны, -ая, -ае.

У выразе: канцэнтрацыйны лагер — месца масавага зняволення і фізічнага знішчэння ваеннапалонных, палітычных праціўнікаў, прадстаўнікоў нацыянальнасцей, якія праследуюцца, і пад. (у перыяд Другой сусветнай вайны ў фашысцкай Германіі і акупаваных ёю краінах, а таксама ў краінах з таталітарным рэжымам у час рэпрэсій) [першапачаткова лагер для ваеннапалонных].

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gefángenenlager

n -s, - ла́гер для (вае́нна)пало́нных

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

міжраённы, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж раёнамі. Міжраённая сувязь. Міжраённая канферэнцыя.

2. Агульны для некалькіх раёнаў. Міжраённы піянерскі лагер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)