я́гаднікавы, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца ягаднікам (у 2 знач.). Ягаднікавы куст. // Які складаецца з ягаднікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blackberry

[ˈblæk,beri]

n., pl. -ries

(я́гада або́ куст) ажы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

вербало́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вербалозу. Вербалозавы куст, дубец. // Зроблены з вербалозу. Вербалозавы кошык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вербало́зіна, ‑ы, ж.

Разм. Галінка, куст вербалозу. Прывал быў зроблены на грудку, каля раскідзістай вербалозіны. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінка́н, ‑а, м.

Пладовае дрэва або куст сямейства рутавых, які пашыраны ва Усходняй Азіі. Японскі кінкан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кустападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму куста, падобны на куст (у 1, 2 знач.). Кустападобная вярба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўко́ўніца, ‑ы, ж.

Дрэва або куст сямейства тутавых, лістамі якога кормяць вусеняў тутавага шаўкапрада; тутавае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

barberry

[ˈbɑ:r,beri]

n., pl. -ries

барбары́с -у m. (куст або́ я́гада)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bramble

[ˈbræmbəl]

n.

1) калю́чы куст (ажы́ны, малі́ны)

2) ажы́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

брусні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бруспіц. Бруснічны куст. // Прыгатаваны з брусніц. Бруснічнае варэнне. Бруснічны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)