ажы́на, -ы, мн. -ы, ажы́н, ж.

1. Кустовая ягадная расліна сямейства ружакветных з калючымі сцябламі.

2. Чорна-шызыя ядомыя ягады гэтай расліны, падобныя на ягады малін.

Збіраць ажыны.

|| прым. ажы́навы, -ая, -ае.

А. куст.

Ажынавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

куставы́ I

1. кустово́й;

~вы́я раслі́ны — кустовы́е расте́ния; см. куст I;

2. этн. кустово́й;

~вы́я пе́сні — кустовы́е пе́сни

куставы́ II кустово́й;

~ва́я нара́да — кустово́е совеща́ние; см. куст II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чылі́га, ‑і, ДМ ‑лізе, ж.

Невялікае дрэўца або куст сямейства бабовых; жоўтая акацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфе́дра, ‑ы, ж.

Вечназялёны куст, расліна сямейства эфедравых, якая ўтрымлівае алкалоіды (эфедрын і пад.).

[Грэч. ephedra.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bush [bʊʃ] n.

1. куст

2. pl. bushes кусты́, хмызня́к

3. the bush буш, няўро́бленая зямля́, пакры́тая хмызняко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

raspberry [ˈrɑ:zbəri] n. bot. малі́ны;

a raspberry bush малі́навы куст;

a raspberry field малі́ннік;

raspberry jam малі́навы джэм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кінка́н

(яп. kinkan)

пладовае дрэва або куст сям. рутавых, пашыраныя ва Усх. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

язмі́н, ‑у, м.

1. Дэкаратыўны куст сямейства каменяломнікавых з белымі пахучымі кветкамі, сабранымі ў невялікія гронкі. Зноў пахне ў руках тваіх язмін — Майго юнацтва весняга ўспамін. Лойка.

2. Субтрапічны куст сямейства маслінавых з пахучымі белымі, жоўтымі або чырванаватымі кветкамі.

[Фр. jasmin.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парэ́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да парэчак. Парэчкавы куст. // Прыгатаваны з парэчак. Парэчкавае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жасцёр, ‑у, м.

Куст або дрэва сямейства крушынавых з жаўтавата-зялёнымі кветкамі і плодам касцянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)