эсэ́, нескл., н.

Кніжн. Нарыс, які трактуе літаратурныя, філасофскія, сацыяльныя і інш. праблемы не ў сістэматычна-навуковым выглядзе, а ў вольнай форме. Сучасны воблік беларускай крытыкі даволі разнастайны па жанравых прыкметах: манаграфіі, праблемныя даследаванні, крытыка-біяграфічныя нарысы, літаратурныя нататкі, успаміны, партрэты, эсэ. Каваленка.

[Фр. essai.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

castigation

[,kæstɪˈgeɪʃən]

n.

1) суро́вая кры́тыка; дакара́ньне n.

2) пакара́ньне (асабл. цяле́снае), біцьцё n., лупцо́ўка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кри́тика в разн. знач. кры́тыка, -кі ж.;

не выде́рживает кри́тики не вытры́млівае кры́тыкі;

ни́же вся́кой кри́тики ніжэ́й за ўся́кую (усяля́кую) кры́тыку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

venomous [ˈvenəməs] adj.

1. ядаві́ты (пра расліны, жывёлы і да т.п.)

2. fml зласлі́вы, злы; ядаві́ты; з’е́длівы;

a venomous look зласлі́вы по́зірк;

venomous criticism з’е́длівая кры́тыка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

outspoken

[,aʊtˈspoʊkən]

adj.

гаваркі́, ахво́чы гавары́ць; шчы́ры, адкры́ты

an outspoken person — шчы́ры чалаве́к

outspoken criticism — адкры́тая кры́тыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vitriolic

[,vɪtriˈɑ:lɪk]

adj.

1) купарва́сны

2) е́дкі, як купарва́с

3) рэ́зкі; зье́длівы, саркасты́чны

vitriolic criticism — зье́длівая кры́тыка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

рэ́зкі

1. в разн. знач. ре́зкий;

р. ве́цер — ре́зкий ве́тер;

~кая кры́тыка — ре́зкая кри́тика;

2. (о вкусе) о́стрый;

р. со́усо́стрый со́ус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bezstronny

bezstronn|y

бесстаронні, аб’ектыўны; справядлівы; нейтральны;

~a krytyka — аб’ектыўная крытыка;

~y sędzia — справядлівы суддзя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

палажэ́нне, ‑я, н.

1. Звод законаў, правіл па пэўнаму пытанню. Палажэнне аб выбарах.

2. Думка або сцверджанне, якія ляглі ў аснову чаго‑н.; тэзіс. Асноўныя палажэнні праекта. □ К. Маркс ў сваёй рабоце «Крытыка Гоцкай праграмы» упершыню ў гісторыі сфармуляваў навуковыя палажэнні аб дзвюх фазах развіцця камуністычнага грамадства. Лушчыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hndfest

a ду́жы, ма́жны, мо́цны

ine ~e bfuhr — рашу́чы адпо́р

~er Bewis — ва́жкі до́каз

~е Kritk — дзелава́я кры́тыка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)