frasobliwość

ж.

1. заклапочанасць, занепакоенасць;

2. уст. клопат; турбота

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пыні́ць, пыню, пыніш, пыніць; незак., што.

Абл. Рабіць усё неабходнае па гаспадарцы; даглядаць. У сялянскіх дварах снуюць людзі, пыняць свае гаспадарскія справы, канчаючы клопат кароткага дня. Колас. Маці паліла ў печы, пыніла гаспадарку. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ты́кавец ‘той, хто спіхвае клопат на другога’ (Рам.). Да ты ці ты́каць 1, 2 (паказваючы на іншага), гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нагля́д, -у, М -дзе, м.

1. Назіранне за кім-, чым-н. для аховы, кантролю, вывучэння і г.д.

Працаваць пад наглядам старэйшых.

Знаходзіцца пад наглядам урачоў.

2. Догляд, клопат.

Дбайны н.

3. з азначэннем. Група асоб, якая ажыццяўляе назіранне з мэтай аховы, кантролю і г.д.

Санітарны н.

Апякунскі н.

Тэхнічны н.

|| прым. нагля́дны, -ая, -ае (да 3 знач.; спец.).

Наглядныя органы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сно́та ‘клопат, апекаванне’, ‘спрыт’ (Касп.). Укр. сно́та ‘цнота’, рус. дыял. маск. сно́та ‘здагадка, кемлівасць, спрыт’, смал. ‘цнота’. Гл. цнота.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mühsal

f -, -e ця́жкая рабо́та; кло́пат; сму́так

~ des Lébens — жыццёвыя няго́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bemühung

f -, -en намага́нне, вы́сілак, кло́пат (um A – аб чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

woe

[woʊ]

1.

n.

бяда́ f., го́ра n., кло́пат -у m.

2.

interj.

О, го́ра ты маё!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

штодзённы

1. täglich, Táges-;

штодзённая газе́та Tágeszeitung f -, -en;

2. (звычайны) álltä́glich, gewöhnlich;

штодзённы кло́пат Álltagssorgen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

маета́ ж., прост. му́ка, -кі ж.; (хлопотливое занятие) кло́пат, -ту м.; (канитель) важдані́на, -ны ж., маро́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)