залі́ў, ‑ліва, м.

Частка мора, акіяна возера, якая ўразаецца ў сушу. Карабель рушыў далей, абмінаючы іншыя караблі, якія стаялі па ўсяму заліву. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ocean-going [ˈəʊʃngəʊɪŋ] adj. акія́нскі (пра карабель, параход і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

затра́ціцца, ‑траціцца; зак.

Зрасходавацца, патраціцца для якой‑н. мэты. Цяжкі карабель немэтазгодна саджаць на планету, бо на старт затраціцца значная частка запасаў паліва. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́йсер, ‑а, м.

Быстраходны карабель з магутным артылерыйскім і ракетным узбраеннем, прызначаны для разведвальнай, дазорнай службы і актыўных баявых дзеянняў. Лёгкі крэйсер. Цяжкі крэйсер.

[Гал. kruiser.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжплане́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які знаходзіцца паміж манетамі. Міжпланетная прастора.

2. Які адбываецца паміж планетамі, прызначаны для сувязі паміж планетамі. Міжпланетнае падарожжа. Міжпланетны карабель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spaceship

[ˈspeɪsʃɪp]

n.

касьмі́чны карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

tall ship

высакама́чтавы карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

warship

[ˈwɔrʃɪp]

n.

вае́нны карабе́ль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

во́лакам, прысл.

Цягнучы, валочачы па зямлі. — Пакурым, — яшчэ ўсё спакойна вырашыў Максім, — а потым усцягнем свой карабель на гэтыя клавішы. Па спосабу продкаў — волакам. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Überwásserschiff

n -(e)s, -e надво́дны карабе́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)