акумуля́цыя

(лац. accumulatio)

збіранне, назапашванне, канцэнтраванне чаго-н., напр. энергіі, капіталу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абарача́льнасць I ж. обора́чиваемость, обраща́емость;

паско́рыць а. капіта́лу — уско́рить обора́чиваемость (обраща́емость) капита́ла

абарача́льнасць II ж. обрати́мость;

а. хімі́чных рэа́кцый — обрати́мость хими́ческих реа́кций

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адто́к m Ábfluss m -es, -flüsse, Ábzug m -(e)s, -züge;

адто́к капіта́лу эк Kapitálabfluss m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пастая́нны, -ая, -ае.

1. Нязменны і аднолькавы заўсёды, бесперапынны.

Прырода на Зямлі знаходзіцца ў пастаянным развіцці.

Пастаянная велічыня (у матэматыцы). П. ток (у адрозненне ад пераменнага). Пастаянная армія (армія мірнага часу). П. капітал (частка капіталу, што затрачваецца на сродкі вытворчасці і застаецца нязменнай у працэсе вытворчасці). П. заказчык у атэлье.

2. Разлічаны на доўгі тэрмін, не часовы.

Пастаянная работа.

П. жыхар.

3. Не зменлівы, цвёрды.

П. погляд на рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інвесты́цыя

(ням. Investition, ад лац. investire = адзяваць)

укладванне капіталу ў якое-н. прадпрыемства, асабліва за мяжой, каб атрымаць прыбытак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

канцэнтра́цыя ж Konzentratión f -, -en, Konzentríerung f -, -en;

канцэнтра́цыя капіта́лу эк, паліт Kapitálkonzentration f, Konzentratión des Kapitáls

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пранікне́нне н Éindringen n -s, Dúrchdringen n -s;

пранікне́нне заме́жнага капіта́лу паліт das Éindringen des áusländischen Kapitáls

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фарфе́йтынг

(англ. forfeiting)

прадастаўленне банкам у часовае карыстанне часткі ўласнага або прыцягненага капіталу.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дывідэ́нд

(лац. dividendum = тое што належыць падзяліць)

частка прыбытку акцыянернага таварыства, якая штогодна размяркоўваецца паміж акцыянерамі прапарцыянальна ўкладзенаму імі капіталу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АМАЛЬГА́ЦЫЯ БА́НКАЎ,

зліццё двух ці некалькіх самастойных банкаў у працэсе канкурэнтнай барацьбы; адна з формаў цэнтралізацыі банкаўскага капіталу. Адбываецца пры паглынанні адным буйным банкам другога ці стварэнні новага банка ў выніку зліцця банкаў.

т. 1, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)