павынішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вынішчыць, знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павынішчаць пустазелле. □ Цяпер ваўкоў зменшала: іх павынішчалі паляўнічыя. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zgładzić

зак.

1. забіць;

2. знішчыць; вынішчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zniszczyć

зак. знішчыць; зруйнаваць; разбурыць; сапсаваць; папсаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́кнуць разм

1. (разбіць) zerschlágen* vt;

2. (забіць, знішчыць) ermórden vt; úmbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

смести́ сов., прям., перен. зме́сці, мног. пазмята́ць; см. смета́ть​I;

◊

смести́ с лица́ земли́ зні́шчыць ушчэ́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пераве́сці², -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Знішчыць, вывесці.

П. мышэй.

2. што. Зрасходаваць без асаблівай карысці або марна (разм.).

П. грошы.

|| незак. пераво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. пераво́д, -у, М -во́дзе, м. П. грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́маразіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., што.

1. Знішчыць марозам. Вымаразіць пасевы.

2. Высушыць на марозным паветры. Вымаразіць бялізну.

3. Выстудзіць халодным паветрам, марозам. Вымаразіць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Перашарсці́ць ’знішчыць, прамарнатравіць’ (Нас., Юрч.), перашараваць ’знішчаць, растрачваць, перавесці’ (Юрч. СНЛ). Да пера (гл.) і тшарсціць, семантыка якога відочная з тлумачэння ў Насовіча — ’перанасіць па адной шарсцінцы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

níederkämpfen

vt

1) паду́жаць, перамагчы́ (каго-н.)

2) вайск. зні́шчыць, паразі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zerknírschen

vt

1.

раздушы́ць

(што-н. з хрустам); перан. раздаві́ць, зні́шчыць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)