wsiąknąć

зак.

1. увабраць; паглынуць; усмактаць;

2. перан. знікнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БЕ́РКЛІ (Berkeley) Джордж

(12.3.1685, г. Кілкені, Ірландыя — 14.1.1753),

англійскі тэолаг і філосаф. Атрымаў адукацыю ў Дублінскім ун-це. З 1734 епіскап англіканскай царквы ў Клойне (Ірландыя). Паводле яго вучэння, усе прадметы аб’ектыўнай рэальнасці існуюць толькі таму, што ўспрымаюцца суб’ектам; наогул няма нічога, што рэальна існуе, акрамя субстанцыі духу, душы і «майго Я». Выступаў з крытыкай атэізму, уяўлення аб матэрыі як прадметнай аснове (субстанцыі) целаў і іх якасцяў, а таксама вучэння Дж.Лока і Ньютана аб матэрыі і прасторы. Лічыў немагчымым утварыць агульныя ідэі прасторы і матэрыі, абстрагаваўшыся ад уласцівасцяў асобных рэчаў, паколькі ў чалавека няма пачуццёвага ўспрымання матэрыі. Зыходзячы з канцэпцыі суб’ектыўнага ідэалізму сцвярджаў, што нават калі б усе суб’екты ўспрымання зніклі, рэч працягвала б існаваць як сума «ідэй» у розуме Бога — суб’екта, які не можа знікнуць, і таму не можа знікнуць і створаны ім свет зорак, планет і Зямля з усім, што існуе на ёй. Асн. працы: «Спроба новай тэорыі погляду» (1709), «Трактат пра пачаткі чалавечых ведаў» (1710), «Тры размовы паміж Гіласам і Філонусам» (1713), «Алсіфрон, ці Дробны філосаф» (т. 1—2, 1732) і інш.

т. 3, с. 113

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зніка́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. знікаць — знікнуць. І толькі буйная, сакавітая трава зялёным шырокім кустом разрасталася на месцы знікання крынічкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

abscond [əbˈskɒnd] v. fml (from smth., with smb.) збе́гчы, зні́кнуць;

He absconded from the country with the company funds. Ён збег з краіны, прыхапіўшы грошы кампаніі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vapour [ˈveɪpə] n. BrE

1. (вадзяная) па́ра;

a vapour bath пары́льня, пары́лка

2. імгла́, тума́н;

disappear as vapour зні́кнуць як тума́н

3. pl. vapours dated меланхо́лія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zuníchte

etw. ~ máchen — зні́шчыць, разбі́ць

~ wérden — сысці́ на нішто́; зні́кнуць, разве́яцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паме́рці, -мру́, -мрэ́ш, -мрэ́; -мро́м, -мраце́, -мру́ць; памёр, -ме́рла; -мры́; зак.

1. Перастаць жыць.

Маці даўно памерла.

П. ад ран.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Знікнуць, спыніцца (кніжн.).

Справа нашых бацькоў не памрэ.

|| незак. паміра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. паміра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзе́цца, дзе́нуся, дзе́нешся, дзе́нецца; дзе́нься; зак. (разм.).

1. Знікнуць, прапасці.

Куды ён дзеўся? Нікуды ён не дзенецца.

2. Знайсці сабе месца, прытулак.

У незнаёмым горадзе не ведаеш, куды д. нанач.

|| незак. дзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Куды ж мне д.? Кудысьці кнігі з паліцы дзяваюцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исся́кнуть сов.

1. вы́сахнуць;

2. вы́чарпацца; (прийти к концу) ско́нчыцца; (угаснуть) зга́снуць; (исчезнуть) зні́кнуць; см. иссяка́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́весціся

1. (знікнуць) verschwínden* vi (s);

2. (пра птушанят) aus dem Ei kríechen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)