oskalpować

зак. скальпаваць; зняць скальп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Сцяле́жыць ’зняць панарад (у возе)’ (Варл.), сцяле́жыцца ’сарвацца, здзецца са шворана (пра калёсы)’ (бялын., Янк. Мат.; Гіл.). Да цяле́га, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

намо́тка ж., в разн. знач. намо́тка;

зрабі́ць ~ку — сде́лать намо́тку;

зняць ~ку — снять намо́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адпераза́цца, ‑перажуся, ‑пяражашся, ‑пяражацца; заг. адперажыся; зак.

Зняць з сябе папругу, пояс; расперазацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.

Аддзяліўшы, зняць прыклеенае; адарваць, адляпіць. Адклеіць канверт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэблакі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зняць (знімаць) блакаду. Дэблакіраваць горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Зняць грым з свайго твару. Разгрыміравацца пасля спектакля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассна́сціць, ‑снашчу, ‑снасціш, ‑снасціць; зак., што.

Зняць аснашчанне, аснастку (з судна). Расснасціць яхты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расчахлі́ць, ‑хлю, ‑хліш, ‑хліць; зак., што.

Зняць чахол з чаго‑н. Расчахліць танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абвінава́чанне, -я, н.

1. Прызнанне каго-н. вінаватым у чым-н.

Зняць а.

Судзіць па абвінавачанні ў крадзяжы.

2. Той бок у судовым працэсе, які абвінавачвае (спец.).

Сведкі абвінавачання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)