інтраніза́цыя

(ад ін- + трон)

урачыстае ўзвядзенне на прастол зноў абранага рымскага папы або патрыярха.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ábermals

adv зно́ў; другі́ раз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

aufs

= auf das

~ néue — зноў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

reunite

[,ri:juˈnaɪt]

v.i., v.t.

1) злуча́ць, спалуча́ць, лучы́цца, спалуча́цца зно́ў

Mother and child were reunited after years of separation — Ма́ці й дзіця́ зно́ў злучы́ліся пасьля́ гадо́ў разлу́кі

2) сыхо́дзіцца, сустрака́цца ізно́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інко́гніта.

1. прысл. Тайна, хаваючы сваё імя.

Прыехаць і.

2. наз., нескл., н. Знаходжанне пад выдуманым імем.

Захоўваць і.

3. наз. нескл., м. і н. Асоба, якая скрывае сваё сапраўднае імя.

Зноў з’явіўся (з’явілася) учарашні (учарашняе) і.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

regenerate [rɪˈdʒenəreɪt] v.

1. аднаўля́ць (ца́лкам), адраджа́ць

2. biol. зноў расці́, адраджа́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Прысмыкну́ць ’прыпрасці’, прысмы́чка, прысмыка́чка ’нітка, якая парвалася пры прадзенні і якую прыпралі зноў’ (карэліц., Шатал.). Гл. смыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зваро́тны, -ая, -ае.

1. Які вядзе назад (пра шлях, дарогу).

З. шлях.

2. Які аднаўляецца, часам узнікае зноў.

З. тыф.

3. У граматыцы: які абазначае адносіны да суб’екта маўлення.

З. дзеяслоў.

○

Зваротны адрас — адрас адпраўшчыка пісьма, пасылкі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перамало́чваць

1. (усё) dréschen* vt;

2. (зноў) von néuem dréschen*, úmdreschen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

да-ка́па

(іт. da саро = зноў, спачатку)

знак у нотным пісьме, які прапануе паўтарыць п’есу спачатку.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)