размежава́ць сов.

1. прям., перен. размежева́ть;

р. зе́млі — размежева́ть зе́мли;

2. разграни́чить;

р. паня́цці — разграни́чить поня́тия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Néuland

n -(e)s цалі́к, цаліна́, цалі́нныя зе́млі

~ úrbar máchen — узара́ць цаліну́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

municypalny

municypaln|y

муніцыпальны;

grunty ~e — муніцыпальныя землі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zabrany

zabran|y

захоплены;

ziemie ~e — захопленыя землі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

sterile [ˈsteraɪl] adj.

1. бяспло́дны; я́лавы;

sterile soils бяспло́дныя зе́млі; я́лавіна

2. шэ́ры, неціка́вы;

sterile debates бясплённыя дэба́ты

3. стэры́льны; стэрылізава́ны;

sterile bandages перавя́зачныя матэрыя́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

муніцыпалізава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад муніцыпалізаваць.

2. у знач. прым. Перададзены ва ўласнасць гарадскім або сельскім органам улады. Муніцыпалізаваныя землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапаліўны́, ‑ая, ‑ое.

Які паліваецца вадой. Водапаліўныя землі. // Прызначаны, прыстасаваны для паліву вадой. Уздоўж бульвара, спыняючыся ля кожнага дрэва, пасоўвалася водапаліўная машына. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манасты́рскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да манастыра, належыць яму. Манастырскія муры. Манастырскія землі.

2. Такі, як у манастыры. Манастырскі рэжым. Манастырскія строгасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сервіту́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сервітуту. Сервітутныя землі. □ вёскі Красны Бераг ужо даўно судзяцца з адміністрацыяй князя Радзівіла за сервітутную пашу. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lenny

lenn|y

гіст. ленны;

ziemie ~e — ленныя землі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)