вы́пеставаць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Клапатліва ўзгадаваць, выняньчыць. Нягожа [Цупрону] пакідаць адну старую маці, якая выпеставала і ўзрасціла яго. Лупсякоў.

2. перан. Выхаваць, вынасіць. Герой хацеў бы бачыць жыццё пабудаваным згодна з тымі ідэаламі, якія выпеставаў ён у сваёй душы. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́дна, прысл.

Згодна з модай. На борце самалёта было толькі чатыры пасажыры: савецкі інжынер Міхаіл Ярохін, адзін паважаны, модна апрануты англічанін і маладая канадка з дачкой год чатырох. Шамякін. Вывесілі на вагоне аб’яву, што тут, у цырульні на колах, можна модна пастрыгчыся. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Публічна разглядацца (пра судовую справу), публічна заслухвацца (пра чыю-н. інфармацыю, паведамленне і пад.).

Слухаецца справа аб забойстве.

Слухаюцца даклады па праблемных пытаннях мовы.

2. каго-чаго. Паводзіць сябе згодна з чыімі-н. парадамі; падпарадкоўвацца каму-, чаму-н.

С. настаўніка.

С. добрых парад.

|| зак. паслу́хацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

філасо́фскі, -ая, -ае.

1. гл. філасофія.

2. Уласцівы філосафу (у 2 знач.); спакойны, разважлівы, удумлівы.

Філасофскія адносіны да справы.

3. перан. Глыбакадумны, сур’ёзны (разм.).

Рабіць з філасофскім выглядам.

4. У аснову якога пакладзена глыбокая ідэя (кніжн.).

Філасофская паэма.

Філасофскі каменьзгодна з уяўленнямі сярэдневяковых алхімікаў, фантастычнае цудадзейнае рэчыва, якое можа ператвараць металы ў золата, вылечваць усе хваробы, вяртаць маладосць і г.д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

арыгіна́л м.

1. оригина́л, по́длинник;

а. карці́ны — оригина́л (по́длинник) карти́ны;

вы́чытаць а. — вы́читать оригина́л;

2. разг. (чудак) оригина́л;

~лу — адпавяда́е (з ~лам зго́дна) с по́длинным ве́рно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Во́длуг ’адносна чаго, згодна з чым’ (Нас., Шат., Касп., Бяльк., КТС). Гл. вэдлуг.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gemäß

prp (D) адпаве́дна, зго́дна (з), паво́дле, па, у адпаве́днасці, па ме́ры

der Vrschrift ~ — зго́дна з прадпіса́ннем

den Verdensten ~ — па заслу́гах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dyrektywa

ж. дырэктыва;

działać zgodnie z ~mi — дзейнічаць згодна з дырэктывамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

natrgemäß

1.

a прыро́дны

2.

adv зго́дна з прыро́дай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

tarfgemäß, tarflich, tarfmäßig

a па тары́фу, зго́дна з тары́фам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)