перакармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

1. Накарміць звыш меры; абкарміць. Перакарміць дзіця.

2. Разм. Накарміць, пракарміць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыбава́рня, ‑і, ж.

Сезоннае прадпрыемства, якое займаецца перапрацоўкай грыбоў. З пачатку сезона грыбаварні перапрацавалі звыш 40 тон грыбоў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overtime [ˈəʊvətaɪm] n. звышуро́чная пра́ца;

overtime pay звыш уро́чныя; пла́та за звышуро́чную пра́цу;

be on overtime працава́ць звышуро́чна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

На́дта ’вельмі’ (Бяльк., Сл. ПЗБ), на́дто ’тс’ (Сцяшк. Сл.; ТС), на́тта, на́тто ’тс’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел. надто ’акрамя таго’ (XVI ст.), ст.-рус. надъ ’тс’, укр. надто ’занадта; звыш таго’, рус. надто ’надзвычай’, ’верагодна, відаць’, польск. nadto ’надзвычай, занадта’, ’акрамя таго’, ст.-польск. nadtoзвыш’, славін. nout‑to ’акрамя таго’, чэш. nadtoзвыш таго, да таго ж, у дадатак’, ст.-чэш.звыш таго, акрамя таго’. Празрыстае сінтагматычнае спалучэнне прыназоўніка *nad і займенніка *to (ESSJ SG, 2, 436), які выступае ў форме наз.-він. скл. (Карскі 2-3, 72, 92); Шуба разглядае беларускія формы з пункту погляду сучаснай мовы як невытворныя, страціўшыя суадносіны з адпаведнай прыназоўнікава-іменнай канструкцыяй (Шуба, Прыслоўе, 148).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перарасхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.

Выдаткаваць (выдаткоўваць) больш, чым трэба, звыш нормы, плана. Перарасходаваць фонды заработнай платы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультра-

(лац. ultra = больш, звыш)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «звыш, больш за», «крайні», «найвышэйшы», «які знаходзіцца за межамі чаго-н.».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Найса́мазвыш меры’: найсамо хужэй (ТС). Найвышэйшая ступень параўнання ад займенніка сам (сама), які сам ужываецца для перадачы найвышэйшай ступені прызнака, адпавядаючы па функцыі часціцы (прэфіксу) пай‑: само больша ’найбольшая’, само трудней ’цяжэй за ўсё’, тады найсамо хужэйзвыш меры дрэнна’. Гл. ESSJ SG, 2, 591.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэманэ́нт ’нядоімка; звыш ліку’ (Нас.). З польск. remanent ’лішак’ < лац. remanens, remanentis ’які застаецца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zsätzlich

a даба́вачны, дадатко́вы; звыш пла́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

moreover

[,mɔrˈoʊvər]

adv.

такса́ма; апрача́ таго́, звыш таго́; пры тым, да таго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)