Zurückgabe

f - зваро́т, адда́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

агу́, выкл.

1. Узаемнае акліканне з мэтай знайсці або не згубіць адзін аднаго. —

Агу! — чуваць у лесе.

2. Зварот да малога дзіцяці, каб забавіць яго. —

Агу-агу, маленькі хлопчык!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́пі, нескл., м. і ж.

Прадстаўнік моладзі, які парваў сувязь са сваім асяроддзем і выражае пратэст супраць наяўных сацыяльных адносін, прапагандуе зварот да прыроднай чысціні праз любоў і пацыфізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міло́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Тытул арыстакрата, лорда ў Англіі; ветліва-пачцівы зварот да яго.

[Англ. milord, ад my lord — мой лорд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семіты́зм, ‑а, м.

У лінгвістыцы — слова, моўны зварот, выраз, запазычаныя з якой‑н. семіцкай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Reverend

[ˈrevərənd]

n.

Дасто́йны, Правяле́бны (зваро́т да сьвятара́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przywrócenie

н. вяртанне; зварот; аднаўленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прывіта́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Словы, рух, жэст, звернутыя да каго-н. як знак добразычлівасці, дружалюбнасці, добрага пажадання і пад.

Адказаць на чыё-н. п.

Перадаць п.

2. нязм. Зварот да блізкага знаёмага пры сустрэчы (разм.).

П.!

Куды крочыш?

3. Вусны або пісьмовы зварот да каго-н. з выказваннем асабістай прыязнасці, добрага пажадання, салідарнасці і пад.

Гарачае п. абаронцам Радзімы.

Паслаць п. юбіляру

|| прым. прывіта́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэ́бе ’спадар (пры звароце да яўрэя) (Нас.). З ідыш reb ’спадар (зварот) < ст.-яўр. rabbī ’настаўнік (зварот)’. Магчыма, форма рэбе ўтварылася пад уплывам клічнага склону (параўн. пан — пане). Гл. яшчэ рабін 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мілэ́дзі,

Тытул знатнай замужняй жанчыны або жонкі лорда ў Англіі, а таксама пачцівы зварот да яе.

[Англ. milady, ад my lady — мая лэдзі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)