шпаркано́гі, ‑ая, ‑ае.

Які хутка ходзіць і бегае. Шпарканогі заяц. □ — А што лепш, Пеця, — шпарканогі кенгуру ці галапузы дрозд? Ракітны. Завывае, бы ў лесе ваўчыца, Шпарканогі кур’ерскі цягнік. Чарнушэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каса́ч 1 ’касач, Iris pseudacorus’. Ад касаты (гл.) пры дапамозе суфікса ‑jь; kasat‑jь > kasačь.

Каса́ч 2 ’цецярук-самец’ (ТСБМ). Гл. папярэдняе.

Каса́ч 3 ’заяц’ (Касп.), да косы ’касавокі’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

hare

[her]

n., pl. hares or coll. hare

за́яц за́йца m., за́йчык -а m., dim.

a young hare — зайчанё n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pasażer

м. пасажыр;

pasażer na gapę — безбілетны пасажыр; (заяц(

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бяля́к, беляка, м.

1. Заяц, які мяняе зімой колер поўсці на белы. На лёд выскачыў бяляк, прабег з паўсотні крокаў і прысеў, насцярожана стрыгучы доўгімі вушамі. Кірэйчык.

2. Разм. пагард. Белагвардзеец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сяра́к ’шэры заяц, русак’ (Нас.), ’сярмяга, світка з шэрага сукна’ (Нас.), серя́к ’тс’ (Растарг., Шымк. Собр.), сірак ’тс’ (Горбач, Зах.-пол. гов.). Суфіксальнае ўтварэнне ад серы 2 (гл.), параўн. шэры, шарак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасажыр / без білета: безбілетнік, заяц (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

падско́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Зрабіць невялікі скачок уверх; падскочыць. Кацёлка спачатку падскокнула ўгору,.. потым апусцілася на дол і з гудам роўна пайшла проста на Валодзю. Якімовіч. Заяц падскокнуў і расцягнуўся. П. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шумавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да шуму (у 1 знач.); звязаны з стварэннем шуму. Шумавыя эфекты. Шумавое афармленне радыёперадачы.

2. У паляўнічых — пра звера, паднятага з лежні, спуджанага паляўнічымі сабакамі, шумам. Шумавы заяц.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

timid [ˈtɪmɪd] adj. баязлі́вы, нясме́лы; палахлі́вы, няўпэ́ўнены;

He’s timid about making de cisions. У яго не хапае смеласці прымаць рашэнні.

♦

as timid as a rabbit палахлі́вы як за́яц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)