hínreißen

* vt захапля́ць, палані́ць

sich ~ lássen* — захапі́цца, даць сябе́ захапі́ць чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пазаймаць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Запоўніць сабою ўсё, многае або ўзяць у сваё карыстанне ўсё, многае.

    • Кнігі пазаймалі ўсе паліцы.
  2. Захапіць якую-н. прастору, нейкую колькасць чаго-н.

    • Турысты пазаймалі ўсе летнія домікі.
  3. Ахапіўшы, пагнаць куды-н. усіх, многіх.

    • П. кароў у статак.
  4. Заняць каго-н. чым-н. некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

захлынуць, ‑не; зак., каго-што.

Заліць, пакрыць поўнасцю (пра ваду). Паводка захлынула берагі. // перан. Захапіць, паглынуць (пра пачуцці). Гарачая хваля ўдзячнасці і нейкага іншага пачуцця, якому .. [Вася] і назвы не знаходзіў, захлынула яго. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захоп, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. захопліваць — захапіць (у 1 знач.).

2. Гвалтоўнае прысваенне чаго‑н., авалоданне чым‑н. Захоп улады. Захоп тэрыторыі. Захоп сялянамі памешчыцкіх зямель.

3. Тое, што і захват.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

retake2 [ˌri:ˈteɪk] v. (retook, retaken) 1. зноў узя́ць, заня́ць, захапі́ць;

Rebels have retaken the city. Паўстанцы зноў захапілі горад.

2. зноў здава́ць экза́мен у вы́падку яго́ права́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акупіраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Заняць (займаць) узброенымі сіламі чужую тэрыторыю без атрымання на гэта суверэнных правоў. // перан. Разм. Заняць, захапіць пэўнае месца, памяшканне. Брыгадзіры і аграномы.. акупіравалі ўсю кантору. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

carry off one’s feet, sweep off one’s feet

а) захапі́ць каго́-н., узбудзі́ць энтузія́зм

б) зрабі́ць вялі́кае ўра́жаньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gobble

[ˈgɑ:bəl]

v.

е́сьці ху́тка й пра́гна, глыта́ць вялі́кімі кава́лкамі

gobble up, informal

а) захапі́ць, схапі́ць

б) жэ́рці; пажыра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

lay hold of, lay hold on, lay hold upon

а) захапі́ць што-н.

б) скарыста́ць з чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прыступ назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. прыступіць.

  2. Атака, штурм.

    • Ісці на п.
    • Прыступам захапіць горад.
  3. Вострае праяўленне адзнак хваробы, страху і пад.

    • П. кашлю.
    • П. рэўнасці.
    • Сардэчны п.

Фразеалагізмы:

  • Ані прыстуцу да каго (размоўнае) — не магчы падысці, звярнуцца да каго-н.
  • Цяпер да яго прыступу няма (размоўнае) — тое, што і ані прыступу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)