Пуштэ́нт ’камень, якім націраюць боты для глянцу’ (Бяльк.). Запазычанне, крыніца невядомая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абязлі́чка (БРС) < рус. обезличка (да лицо). Новае запазычанне з рускай сацыяльнай тэрміналогіі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бабі́на ’касета’. Рус. бобина, укр. бобіна. Новае запазычанне з франц. bobine ’шпулька’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ба́цюшка ’поп’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з рус. ба́тюшка ’тс’ (да ба́тя ’бацька’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бішко́кт ’бісквіты’ (Нас.). Запазычанне з польск. biszkokt ’тс’ (< лац., гл. Брукнер, 28).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вазаблада́ць ’авалодаць’ (Нас.). Па фанетычных і марфалагічных прыкметах — запазычанне з ц.-слав.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выдзе́лываць ’рабіць, выконваць’ (Бяльк.); ’вымазвацца, пэцкацца’; ’вырабляць’ (Юрч.). Запазычанне з рус. выде́лывать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вымо́ўнасць ’вобразнасць, дар слова’ (Гарэц., Др.-Падб.). Запазычанне з польск. wymowność ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вынагро́да ’ўзнагарода, кампенсацыя’ (Нас.). Запазычанне з польск. wynagroda ’тс’ (Цвяткоў, Запіскі, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гаду́ла ’пустамеля, балбатун’ (Нас.). Запазычанне з польск. gaduła ’тс’ (ад gadać ’гаварыць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)