overconfident

[,oʊvərˈkɑ:nfɪdənt]

adj.

зана́дта саманадзе́йны, пэ́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

presumptuous

[prɪˈzʌmptʃuəs]

adj.

бесцырымо́нны; зана́дта самаўпэ́ўнены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

assuming

[əˈsu:mɪŋ]

adj.

зана́дта ўпэ́ўнены, наха́бны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цяля́/цялё, -ля́ці, мн. -ля́ты, -ля́т, н.

1. Дзіцяня каровы, а таксама самкі лася, аленя і некаторых іншых жывёл.

2. перан. Пра бязвольнага, занадта прастадушнага чалавека.

|| памянш.-ласк. цяля́тка, -а, н.

|| прым. цяля́чы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ На́пто ’вельмі, занадта, залішне’ (лельч., Нар. лекс.). Відаць, з натто (надто) ’надта, вельмі’ шляхам распадабнення зычных. Гл. надта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

непринуждённо нареч.

1. натура́льна; про́ста; нязму́шана;

2. (зана́дта) во́льна; бесцырымо́нна; см. непринуждённый;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переуплотня́ть несов.

1. пераўшчыльня́ць;

2. (делать слишком твёрдым) рабі́ць залі́шне (зана́дта) цвёрдым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́цны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Занадта моцны. [Палавіна варот] адчынілася павольна і не зарыпела — замоцны быў штуршок. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запо́зна, прысл.

Разм. Занадта позна. Рыбак схамянуўся і пацягнуў. Запозна, — вуда з пустым кручком. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадрабні́ць, ‑драбню, ‑дробніш, ‑дробніць; зак., што.

Разм.

1. Здрабніць усё, многае.

2. Зрабіць занадта дробным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)