загнюсі́ць, ‑гнюшу, ‑гнюсіш, ‑гнюсіць; зак., што.

Разм. Забрудзіць. Загнюсіць ваду ў рэчцы. Загнюсіць падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задры́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. пагард. занасіць, забрудзіць (пра вопратку). Задрыпаць нагавіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́рзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Замурзаць твар. Замурзаць адзежу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Забрудзіць моцна, па ўсёй паверхні. Збрудзіў усю сарочку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аміні́раваць

‘увесці (уводзіць) пэўную амінагрупу ў малекулу; забрудзіць (забруджваць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аміні́рую аміні́руем
2-я ас. аміні́руеш аміні́руеце
3-я ас. аміні́руе аміні́руюць
Прошлы час
м. аміні́раваў аміні́равалі
ж. аміні́равала
н. аміні́равала
Загадны лад
2-я ас. аміні́руй аміні́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аміні́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аміні́раваць

‘увесці (уводзіць) пэўную амінагрупу ў малекулу; забрудзіць (забруджваць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аміні́рую аміні́руем
2-я ас. аміні́руеш аміні́руеце
3-я ас. аміні́руе аміні́руюць
Прошлы час
м. аміні́раваў аміні́равалі
ж. аміні́равала
н. аміні́равала
Загадны лад
2-я ас. аміні́руй аміні́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час аміні́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракуро́дыміць і пракурады́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Пакрыць, забрудзіць, насыціць куродымам, дымам. Пракуродыміць пакой дымам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазапэцкваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць коўзкім; выслізгаць. Дзеці выкаўзалі лёд санкамі.

2. Забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ubrudzić

зак. забрудзіць, запэцкаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)