Verbum

адле́жаць, -жу, -жыш, -жыць; -ле́ж і адляжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -лежыце́, -жа́ць; -жы́; -ле́жаны; зак.

1. што. Лежачы доўга або ў нязручнай позе, выклікаць зняменне якой-н. часткі цела.

А. руку.

А. бакі.

2. Хварэючы, праляжаць пэўны час у пасцелі (разм.).

Адляжаў тыдзень у бальніцы.

|| незак. адле́жваць, -аю, -аеш, -ае.

імжэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жы́ць; незак.

Ісці, падаць, асядаць дробнымі кропелькамі (пра дождж).

На вуліцы ўвесь дзень імжэла.

нату́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

Тое, што і напружыць (у 1 знач.).

Н. мускулы.

|| незак. нату́жваць, -аю, -аеш, -ае.

невядо́масць, -і, ж.

1. гл. невядомы.

2. Адсутнасць звестак, ведаў аб кім-, чым-н.

3. Сціплае, непрыкметнае існаванне.

Жыць у невядомасці.

падва́жыць, -жу, -жыш, -жыць; падва́ж; -ва́жаны; зак., што.

Прыпадняць вагаром, падважнікам (у 2 знач.).

П. бервяно.

|| незак. падва́жваць, -аю, -аеш, -ае.

векава́ць, вяку́ю, вяку́еш, вяку́е; вяку́й; незак.

Увесь час жыць дзе-н., знаходзіцца ў якім-н. стане, існаваць.

Век в. у дзеўках.

гале́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Быць, выглядаць пустым, голым.

Галела поле пад восень.

2. Знаходзіцца ў бедным стане, жыць бедна.

кватарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; незак. (разм.).

1. Часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру.

2. Размяшчацца на пастой (пра войска).