малайцы́, ‑аў; адз. малаец, ‑лайца, м.; малайка, ‑і, ДМ ‑лайцы; мн. малайкі, ‑лаек; ж.

Народнасці і плямёны, якія жывуць у Інданезіі, Малайскай Федэрацыі, Тайландзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schmlhans

dort ist ~ Küchenmeister — разм. там жыву́ць на́дгаладзь [галаднава́та]

◊ ~ als Küchenmeister hben — ≅ пакла́сці зу́бы на палі́цу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пахва́льна,

1. Прысл. да пахвальны.

2. безас. у знач. вык. Добра. [Асокін:] — Вельмі пахвальна, што ў вас жывуць такія высакародныя пачуцці, але імі аднымі кіравацца нельга. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чы́сцікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да чысціка ​2.

2. у знач. наз. чы́сцікавыя, ‑ых. Атрад марскіх птушак, якія жывуць ва ўмераных паясах Паўночнага паўшар’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аджы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ў, -жыла́, -ло́; -жы́ты; зак.

1. Пражыць, скончыць жыць.

А. свой век.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устарэць.

Аджылі розныя звычаі і забабоны.

3. Вярнуцца да жыцця, стаць зноў жывым, ажыць.

Прайшоў дождж, і аджыла ніва.

|| незак. аджыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагадава́цца, ‑дуемся, ‑дуецеся, ‑дуюцца; зак.

Выгадавацца, вырасці — пра ўсіх, многіх. Жонкі ў .. [Піліпа Андрэевіча] няма, а дзеці пагадаваліся ўжо і ўсе трое жывуць, як кажуць, на сваім хлебе. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nob [nɒb] n. BrE, infml, dated ва́жная пту́шка, (ва́жная) шы́шка (пра значную, уплывовую асобу);

The nobs live in those big houses. Важныя шышкі жывуць у тых вялікіх дамах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нажы́ць, -жыву́, -жыве́ш, -жыве́; -жывём, -жывяце́, -жыву́ць; -жы́ты; зак.

1. што і чаго. Паступова набыць, назапасіць.

Н. сваёй працай.

2. перан., каго-што і каго-чаго. Атрымаць, набыць (што-н. непрыемнае).

Н. рэўматызм.

3. Пражыць нейкі час (разм.).

У гасцях доўга не нажывеш.

|| незак. нажыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караі́бы, ‑аў; адз. караіб, ‑а, м.; караібка, ‑і, ДМ ‑бцы; мн. караібкі, ‑бак; ж.

Група індзейскіх народнасцей Паўднёвай Амерыкі, якія жывуць на Арынока, Амазонцы і ў Гвіяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сагане́ць ’моцна ліць (пра дождж)’ (маст., Сл. рэг. лекс.). Відаць, рэгіянальны цюркізм; параўн. тур. saganak ’навальніца, лівень’. Аб магчымасці непасрэдных запазычанняў з мовы татар, якія жывуць на Беларусі, гл. Жураўскі, Лекс. тюрк., 93).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)