вы́пісаць сов., в разн. знач. вы́писать;

в. цыта́ту — вы́писать цита́ту;

в. по́ўны загало́вак кні́гі — вы́писать по́лное загла́вие кни́ги;

в. часо́піс — вы́писать журна́л;

в. хво́рага — вы́писать больно́го;

в. чэк — вы́писать чек

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкры́ты, -ая, -ае.

1. Нічым не загароджаны, не прыкрыты; аголены; без покрыва зверху, з бакоў.

А. прастор.

Адкрытае мора.

Смажыць на адкрытым агні.

Хадзіць з адкрытай галавой.

2. Даступны для ўсіх жадаючых.

А. сход.

3. Не тайны, яўны.

А. пратэст.

Адкрыта (прысл.) выступіць з крытыкай недахопаў.

Адкрытае галасаванне (падняццем рук, не тайнае).

4. Шчыры, прамы, даверлівы.

А. твар.

А. характар.

5. Тое, што і разгорнуты.

Адкрытая кніга.

А. журнал.

6. З вялікім выразам.

Адкрытае плацце.

7. Не падземны, з агаленнем пласта.

А. спосаб здабычы вугалю.

Адкрытае пісьмо — пісьмо каму-н., якое публікуецца ў друку.

Адкрытае пытанне — нявырашанае пытанне.

Адкрытая рана — рана, якая не зажыла.

Адкрыты лоб — вялікі і круты лоб.

У адкрытую (ісці, дзейнічаць) (разм.) — не ўтойваючы сродкаў і прыёмаў.

|| наз. адкры́тасць, -і, ж. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́да ж. мо́да;

па апо́шняй мо́дзе — по после́дней мо́де;

часо́піс моджурна́л мод;

быць у мо́дзе — быть в мо́де;

узя́ць (паня́ць) мо́ду — а) пова́диться; б) приобрести́ привы́чку; привы́кнуть;

апо́шні крык ~ды — после́дний крик мо́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БЕ́ЛЫ Уладзімір Мікалаевіч

(н. 25.10.1947, в. Рафалаў Брагінскага р-на Гомельскай вобл.),

бел. вучоны ў галіне оптыкі. Д-р фіз.-матэм. н. (1992), праф. (1994). Скончыў Гомельскі пед. Ін-т (1968). З 1968 у Ін-це фізікі АН Беларусі. Навук. працы па лінейнай і нелінейнай крышталяоптыцы, акустаоптыцы. Развіў тэорыю акустааптычнага ўзаемадзеяння ў крышталях са складанай анізатрапіяй. Прапанаваў новы прынцып узмацнення ультрагукавых хваляў.

Тв.:

Воздействие электрического поля на акустическую активность кристаллов // Кристаллография. 1980. Т. 25, вып. 5;

Влияние фазового сдвига фоторефрактивных решеток на пространственные солитоны (разам з М.А.Хіло) // Письма в журнал технической физики. 1994. Т. 20, вып. 18.

т. 3, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

log

[lɔg]

1.

n.

1) пале́на, бервяно́ n.; кало́да f.

2) за́піс у рэе́стры, у ва́хтавым журна́ле

2.

v.i.

працава́ць на лесанарыхто́ўцы

3.

v.t.

1) валі́ць дрэ́вы

2) запі́сваць у ва́хтавы журна́л

4.

adj.

зь бярве́ньня

a log house — ха́та зь бярве́ньня

- log on

- log in

- log off

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наве́дванне

1. (дзеянне) Besch m -(e)s, -e; Hospitatin f - (урока, заняткаў);

2. (у дачыненні да колькасці наведвальнікаў) Bescherzahl f -, -en; Tilnehmerzahl f; Besch m, nwesenheit f - (у школе, ВНУ і г. д.);

журна́л наве́двання (напр у школе) nwesenheitsbuch n -(e)s, -bücher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

klasowy

klasow|y

1. класавы;

społeczeństwo ~e — класавае грамадства;

świadomość ~a — класавая свядомасць;

walka ~a — класавая барацьба;

2. класны;

praca ~a — класная работа (праца);

dziennik ~y — класны журнал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГІСТАРЫ́ЧНЫЯ ЧАСОПІСЫ,

часопісы, якія асвятляюць пытанні гісторыі, у т. л. тэарэтычныя, і спец. гіст. дысцыплін (археалогіі, этнаграфіі і інш.). Выдаюцца навук. ўстановамі, ВНУ (пераважна універсітэтамі), гіст. т-вамі і асацыяцыямі, музеямі, архівамі, асобнымі гісторыкамі. Падзяляюцца на навук., навук.-папулярныя і папулярныя, паводле зместу — на універсальныя (прысвечаны сусв. гісторыі) і спецыялізаваныя (гісторыя асобных краін ці рэгіёнаў). З’явіліся ў 19 ст. ў Германіі, Даніі, Вялікабрытаніі, Францыі, ЗША, Расіі і інш. краінах у сувязі са станаўленнем гісторыі як навукі. Найб. вядомыя замежныя гістарычныя часопісы: у Вялікабрытаніі «The English historical review» («Англійскі гістарычны агляд», з 1886), «History» («Гісторыя», з 1912); у Германіі «Historische Zeitschrift» («Гістарычны часопіс», з 1859), «Vierteljahrshefte für Zeitgeschichte» («Квартальнік сучаснай гісторыі», з 1953); у Францыі «Revue historique» («Гістарычны агляд», з 1876), «Annales. Ekonomies, sociétés, civilisations» («Аналы. Эканоміка, грамадства, цывілізацыі», з 1929); у ЗША «The American historical review» («Амерыканскі гістарычны агляд», з 1895); у Польшчы «Wiadomości archeologiczne» («Археалагічныя весці», з 1873), «Kwartalnik historyczny» («Гістарычны квартальнік», з 1887), «Przegląd historyczny» («Гістарычны агляд», з 1905), «Wojskowy przegląd historyczny» («Ваенна-гістарычны агляд», з 1956); у Расіі «Отечественные архивы» (з 1923), «Вопросы истории», «Вестник древней истории» (з 1937), «Военно-исторический журнал», «Новая и новейшая история» (з 1957), «Отечественная история» (з 1957); на Украіне «Український історичний журнал» (з 1957). У Беларусі выдаюцца «Беларускі гістарычны часопіс», «Беларуская мінуўшчына», «Беларускі гістарычны агляд», «Спадчына».

т. 5, с. 272

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БАРЫЧЭ́ЎСКІ

(Барычэўскі-Тарнава) Іван Пятровіч (1810, Мінская губ. — 24.7.1887),

бел. гісторык, археограф, фалькларыст, этнограф. Скончыў Кіеўскую духоўную акадэмію (1833). З 1835 служыў у дзярж. установах. У час. «Санкт-Петербургские ведомости», «Журнал Министерства народного просвещения» і інш. апублікаваў артыкулы «Даследаванне пра паходжанне, назву і мову літоўскага народа», «Урывак з літоўска-рускай гісторыі», «Пра рускі летапіс у Літве, названы «Хроніка Быхаўца». Запісы фальклору паўд. і зах. славян надрукаваны ў яго кнігах «Аповесці і паданні народаў славянскага племя» (ч. 1—2, 1840—41) і «Народныя славянскія апавяданні» (1844). У 1851 асобнай кнігай выйшла яго праца «Праваслаўе і руская народнасць у Літве». Удзельнічаў у зборы матэрыялаў і падрыхтоўцы выданняў Археагр. Камісіі.

т. 2, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

то́ўсты

1. то́лстый;

~тая кні́га — то́лстая кни́га;

2. разг. то́лстый, по́лный, пло́тный;

т. мужчы́на — то́лстый (по́лный, пло́тный) мужчи́на;

3. разг. (о голосе) ни́зкий;

~тая кі́шка — то́лстая кишка́;

т. часо́піс — то́лстый журна́л;

т. кашалёк — то́лстый кошелёк;

~тая кішэ́нь — то́лстый карма́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)