смыле́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -лі́ць; незак. (разм.).

1. Пячы, балець (ад апёкаў, ран і пад.).

Смылелі папечаныя пальцы.

2. перан. Пра душэўны боль: мучыць, непакоіць.

Смыліць душа па сыне.

3. Слаба, без полымя гарэць; тлець.

Ледзь смыляць у печы сырыя палены.

|| наз. смыле́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

skinful [ˈskɪnfəl] n. infml вялі́кая ко́лькасць, ко́лькі душа́ жада́е;

a skinful of food яды́ ко́лькі ўле́зе;

have a skinful BrE, slang ≅ набра́цца, напі́цца, нахлёбацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

злу́чнасць, ‑і, ж.

Еднасць, адзінства. Святым агнём душа палала, І злучнасць-згоду адчувала Таемных чараў-сугалосся І чула шум тады калосся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́рень хло́пец, -пца м.;

он неплохо́й па́рень ён нядрэ́нны хло́пец;

◊

руба́ха-па́рень душа́-хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сагрэ́цца, -грэ́юся, -грэ́ешся, -грэ́ецца; зак.

1. Сагрэць сябе, сваё цела.

С. ў хаце ля печы.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць гарачым, цёплым; нагрэцца.

Вада ў печы сагрэлася.

3. перан. Падабрэць ад добрых, сардэчных слоў, адносін.

Ад добрай парады сагрэлася душа.

|| незак. саграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. саграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

dusza

dusz|a

ж.

1. душа;

bratnia ~a — родная душа; блізкая душа;

2. тэх. стрыжань; асяродак;

z całej ~y — ад усёй (шчырай) душы;

w (głębi) ~y — у (глыбіні) душы;

ani żywej ~y — ні жывой душы; нікога;

~ą i ciałem — душой і целам;

ile ~a zapragnie — колькі душа пажадае; колькі заўгодна; колькі ўлезе;

być ~ą towarzystwa — быць душой кампаніі;

mieć ~ę na ramieniu — душа ў пяты пайшла; аж душа зайшлася; душа трасецца;

jest mu lekko na ~y — яму лёгка на душы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

empfíndsam

a чуллі́вы, сентымента́льны

éine ~e Séele — пяшчо́тная [ласка́вая] душа́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зра́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зраніць.

2. у знач. прым. Са слядамі ран. Зраненыя грудзі. // перан. Змучаны, спакутаваны. Зраненая душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неруха́васць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць і стан нерухавага. Яго [Арлоўскага] неспакойная душа ніяк не магла пагадзіцца нават з самай малою нерухавасцю, абыякавасцю, бяздзейнасцю. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апусто́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад апустошыць.

2. у знач. прым. Пазбаўлены маральных сіл, духоўнага зместу; няздольны да творчага жыцця. Апустошаная душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)