afterthought [ˌɑ:ftəˈθɔ:t] n.

1. запо́зненае меркава́нне; запо́зненая ду́мка

2. не́шта зро́бленае ў дада́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вумненнедумка’ (Яруш.). Відаць, прыставачнае ўтварэнне ад *mьněti, гл. помніць ’памятаць’, або ў выніку кантамінацыі вум (гл.) і рус. мнениедумка, меркаванне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

fixed idea

неадчэ́пная ду́мка, ідэ́я фікс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

preconception

[,pri:kənˈsepʃən]

n.

прадузя́тая ду́мка, прадузя́тасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Nbengedanke

m -ns, -n за́дняя ду́мка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ingenommenheit

f - прадузя́тасць, прадузя́тая ду́мка, прыхі́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Whnidee

f -, -ide¦en вар’яц́кая [бязглу́здая, недарэ́чная] ду́мка [ідэ́я], трызне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verdict [ˈvɜ:dɪkt] n.

1. law верды́кт, рашэ́нне прыся́жных;

bring in a verdict of guilty/not guilty прызна́ць вінава́тым/невінава́тым

2. (on) ду́мка, меркава́нне; вы́вад, высно́ва, заключэ́нне;

the popular verdict грама́дская ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Апі́нія ’рэпутацыя, гонар’ (Сцяшк., Сцяц.). З польск. opiniaдумка, погляд’, ’рэпутацыя’ < лац. opinioдумка, рэпутацыя’, на што ўказвае абмежаванае пашырэнне слова (толькі на Зах. Беларусі). Параўн. ст.-бел. (пачатак XVII ст.) опиниядумка’ (Гіст. лекс., 108), запазычанне праз польскае пасрэдніцтва (Гіст. Мовы, 1, 297).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзіва́члівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дзівакаваты. Раптам некаму прыйшла ў галаву гуллівая, дзівачлівая думка. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)