Pflock

m -(e)s, Pflöcke кало́к; драўля́ны цвік [гвозд]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кларне́т, ‑а, М ‑неце, м.

Драўляны духавы музычны інструмент, які мае форму цыліндрычнай трубкі з клапанамі і з невялікім раструбам на канцы.

[Фр. clarinette ад лац. clarus — ясны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́рат, -а, М -раце, мн. -ы, -аў, м.

Рыбалоўная снасць канічнай формы ў выглядзе сеткавай камеры, нацягнутай на драўляны каркас, з кароткім конусападобным уваходам; верша.

Хлопцы лавілі карасёў нератам.

◊

Трапіць у нерат — знянацку, нечакана апынуцца ў безвыходным становішчы.

|| прым. не́ратны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Hólzbau

m -(e)s, -ten драўля́ная будо́ва, драўля́ны буды́нак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мя́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Драўляны таўкач, якім таўкуць бульбу, расціраюць харчовыя прадукты.

2. перан. Непаваротлівы, няспрытны чалавек (разм.).

◊

Дурань і мяла зломіць (разм., неадабр.) — неразумны чалавек і добрую справу сапсуе.

Ні ў кола ні ў мяла (разм., неадабр.) — пра няўмелага, няздатнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

це́рам, -а, мн. -ы́ і (з ліч. 2, 3, 4) це́рамы, церамо́ў, м.

1. У Старажытнай Русі: высокі багаты дом у выглядзе вежы.

2. Пра высокі, прыгожы драўляны дом.

Не дом, а ц. пабудаваў!

|| памянш. церамо́к, -мка́, мн. -мкі́, -мко́ў, м.

|| прым. це́рамны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калча́н

(тат. kalčan)

скураны або драўляны футарал для стрэл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

але́й (род. але́ю) м. ма́сло (расти́тельное);

како́савы а. — коко́совое ма́сло;

канапля́ны а. — конопля́ное ма́сло;

○ драўля́ны а. — деревя́нное ма́сло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стая́к I, -ка́ м., спец. стоя́к;

драўля́ны с. — деревя́нный стоя́к

стая́к II, -ка́ м., обл. (печка) голла́ндка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стая́к м. спец.

1. (драўляны) Ständer m -s, -;

2. (труба) Stéigrohr n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)