price​1 [praɪs] n.

1. цана́;

a high/reasonable price высо́кая/уме́раная цана;

at a low price та́нна;

a market price ры́начная цана́;

a price for smth. цана́ за што-н.;

a price of smth. цана́ чаго́-н.;

What’s the price of this? Колькі гэта каштуе?;

The price of oil has increased con siderably. Цана на нафту значна павялічылася;

prices are rising/going up цэ́ны расту́ць

2. кашто́ўнасць, цэ́ннасць; значэ́нне (чаго-н.)

♦

at any price любо́й цано́й (дасягнуць мэты);

at a price за вялі́кую цану́, до́рага;

beyond price цаны́ няма́ (каму-н./чаму-н.); бясцэ́нны, неацэ́нны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

драць, дзяру́, дзярэ́ш, дзярэ́; дзяро́м, дзераце́, дзяру́ць; драў, дра́ла; дзяры́; дра́ны; незак.

1. што. Раздзіраць на часткі, на шматкі.

Д. паперу.

2. што. Зношваць (адзенне, абутак) да дзірак.

Д. вопратку.

3. што. Аддзяляць, знімаць.

Д. скуру з авечкі.

Д. лыка.

4. што. Выдзіраць з карэннем, адрываць.

Д. мох.

5. што. Драпаць (аб прыладах, інструментах).

Брытва дзярэ.

Сухая лыжка рот дзярэ (з нар.).

6. каго (што). Забіваць, разрываць каго-н. (аб драпежніках).

Каршун дзярэ кураня.

7. што. Раздрабняць таркай.

Д. бульбу.

8. што. Раздражняць, выклікаць непрыемнае адчуванне (разм.).

Перац дзярэ горла.

9. што. Ачышчаць зерне ад шалупіння, рабіць з зерня крупы.

10. Дорага прасіць, браць за што-н. (разм.).

◊

Драць горла (глотку) (разм., груб.) — моцна гаварыць, крычаць, спяваць.

Драць казлы (разм.) — ванітаваць.

Драць (задзіраць) нос (разм., неадабр.) — задавацца, трымаць сябе высакамерна.

|| зак. задра́ць, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дра́ў, -ра́ла; -дзяры́; -дра́ны (да 6 знач.), задзе́рці, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́, -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзёр, -дзе́рла; -дзяры́; -дзёрты (да 6 знач.), садра́ць, здзяру́, здзярэ́ш, здзярэ́; здзяро́м, здзераце́, здзяру́ць; садра́ў, -ра́ла; здзяры́; садра́ны (да 3, 7, 9 і 10 знач.) і здзе́рці, здзяру́, здзярэ́ш, здзярэ́; здзяро́м, здзераце́, здзяру́ць; здзёр, здзе́рла, здзяры́; здзёрты (да 3, 7, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даста́цца, ‑стануся, ‑станешся, ‑станецца; зак., каму.

1. Зрабіцца чыёй‑н. уласнасцю, перайсці ў чыё‑н. распараджэнне. Самі ж яны, хлопцы, дапамаглі выганяць жывёлу, якую пагналі на ўсход, каб не дасталося часам дабро ворагу. Лынькоў. [Ганне] дасталася ў спадчыну ад бацькоў хатка. Дубоўка. // Прыйсціся пры размеркаванні, дзяльбе і пад. Але як гэты надзел дастаўся .. [Раману] па жэрабю, то і не было на каго наракаць. Колас. Дасталіся Захару Іванавічу найбольш запушчаныя ўчасткі зямлі, горшае цягло, горшы інвентар. Кулакоўскі. // Дацца, набыцца пэўным чынам. Набытак дастаўся цяжкай працай. □ Нам свабода дасталася дорага, Адной рукой мы край свой будавалі, Другою ж — адбіваліся ад ворага. Свірка.

2. безас. Перанесці цяжкія выпрабаванні, нацярпецца. Многа разоў гарэла Устронь: і татарын яе паліў, і швед, і француз... Дасталося Устроні і ў вайну з белапалякамі. Лобан. Міколка з бацькам набраліся .. перапуду, але больш за ўсё дасталося дзеду. Лынькоў. // Атрымаць спагнанне, пакаранне, вымову і пад. Дасталося Райскаму і Лабановічу: чаму яны не парвалі пратакол, калі на яго налятаў ураднік? Колас.

•••

Дасталося на арэхі каму — атрымаў наганяй, вымову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

1. што. Згінаючы, завярнуць, падвярнуць канец або край чаго‑н. Загнуць канцы дроту. □ Адна палова .. [шыльды] прыбіта над брамай, а другую палову хтосьці адарваў і загнуў — заламаў. Галавач. // Зрабіць што‑н., надаўшы выгнутую форму. Загнуць дугу. Загнуць палазы.

2. Разм. Ідучы, завярнуць убок. — Куды ж вы ішлі? — У сяло Сілічы. Пераглянуліся людзі. — Загнулі нічога! Гак не маленькі. Кіламетраў дзесяць лічы. Куляшоў.

3. перан.; што і без дап. Разм. Сказаць што‑н. непраўдападобнае, непрыймальнае, недарэчнае. — Антось Данілавіч, — звярнуўся .. [камісар] з прастадушнай сялянскай усмешкай да дзеда, — а пра Антонія Пячэрскага вы нам, здаецца, загнулі. Брыль. // Сказаць грубасць; вылаяцца. — Глядзіць на мяне барадач з-пад свайго кацялка і, здаецца, вось-вось загне: «пайшоў вон!». Брыль. Зашапталіся паціху... Хтосьці лаянку загнуў. Броўка.

4. перан. Адхіліцца ад правільнай лініі ў якой‑н. дзейнасці, справе; перастарацца. [Карызна] бачыў, што Пацяроб лішне загнуў, што ягоныя крыкі, пагрозы толькі адштурхваюць людзей, узнімаюць агульнае незадаволенне. Зарэцкі.

•••

Загнуць цану — надта дорага запрасіць за што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проси́ть несов.

1. в разн. знач. прасі́ць;

проси́ть по́мощи прасі́ць дапамо́гі (рату́нку);

проси́ть за бра́та прасі́ць за бра́та;

проси́ть до́рого за ло́шадь разг. прасі́ць до́рага за каня́;

2. (приглашать) прасі́ць, запраша́ць;

3. (милостыню) жабрава́ць;

◊

проси́ть че́стью прасі́ць па-до́браму;

ми́лости про́сим бу́дзьце ласка́вы, калі́ ла́ска;

прошу́ (вас) прашу́ (вас);

прошу́ поко́рнейше прашу́ пако́рна (шчы́ра);

проси́ть руки́ уст. прасі́ць рукі́ (сва́тацца);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрасі́ць сов.

1. пригласи́ть;

наве́двальніка ~сі́лі се́сці — посети́теля пригласи́ли сесть;

гаспада́р ~сі́ў паспрабава́ць мёду — хозя́ин пригласи́л попро́бовать мёду;

з. на та́нец — пригласи́ть на та́нец;

2. пригласи́ть, попроси́ть, позва́ть; зазва́ть;

мяне́ ~сі́лі ў го́сці — меня́ пригласи́ли (позва́ли) в го́сти;

з. у ха́ту — пригласи́ть (зазва́ть) в дом;

з. у прэзі́дыум — пригласи́ть в прези́диум;

3. (цену) запроси́ть;

з. за тава́р ве́льмі до́рага — запроси́ть за това́р о́чень до́рого

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абысці́ся сов., в разн. знач. обойти́сь; (отнестись каким-л. образом — ещё) поступи́ть; (удачно окончиться — ещё) сойти́;

а. без памо́чніка — обойти́сь без помо́щника;

ён дрэ́нна абышо́ўся з жанчы́най — он пло́хо обошёлся (поступи́л) с же́нщиной;

будаўні́цтва до́рага абышло́ся — строи́тельство до́рого обошло́сь;

я абыду́ся і тым, што ёсць — я обойду́сь и тем, что есть;

усё абышло́ся до́бра — всё сошло́ благополу́чно;

◊ абы́дзецца так — обойдётся; сойдёт;

а. жа́ртамі — отде́латься шу́тками

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каштава́ць I несов.

1. (иметь цену) сто́ить;

кні́га ~ту́е тры рублі́ — кни́га сто́ит три рубля́;

ко́лькі ~ту́е? — ско́лько сто́ит?;

2. (о затратах на что-л.) обходи́ться, сто́ить;

стол мне ~ту́е ў ме́сяц сто рублёў — стол мне обхо́дится (сто́ит) в ме́сяц сто рубле́й;

3. перен. сто́ить;

гэ́та ~тава́ла мне шмат здаро́ўя — э́то сто́ило мне мно́го здоро́вья;

◊ до́рага к. — обойти́сь в копе́ечку

каштава́ць II несов. про́бовать; отве́дывать;

к. я́блык — про́бовать я́блоко

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абысці́ся

1. (каштаваць) kósten vt; zu stéhen kómmen*;

гэ́та мне до́рага абышло́ся das hat mir [mich] viel gekóstet, das ist mir [mich] téuer zu stehen gekómmen;

2. (без чаго-н) áuskommen* (óhne A); etw. entbéhren können*;

абысці́ся без чужо́й дапамо́гі ohne frémde Hílfe áuskommen*, frémde Hílfe entbéhren können*;

3. (уладзіцца) glatt láufen* [géhen*], gut gehen*;

на гэ́ты раз абышло́ся das ist [war] noch éinmal gut gegángen;

◊ абыду́ся (як-не́будзь)! das wird schon gehen!, ich komme schon zurécht!

4. (з кім-н) sich verhálten* (zu D), behándeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

драць

1. (раздзяляць на часткі) réißen* vt, zerréißen* vt; zerfétzen vt;

2. (адрываць) ábreißen* vt;

3. (выдзіраць) (her)áusreißen* vt; áusraufen vt;

4. (церці на тарцы) réiben* vt;

5. разм (выклікаць непрыемнае адчуванне):

драць у го́рле im Hals krátzen;

6. перан, разм (дорага браць) übertéuern vt;

драць працэ́нты zu viel Zínsen verlángen;

◊ драць го́рла sich (D) die Kéhle wund schréien*, aus vóllem Hálse schréien*;

драць з каго-н ску́ру j-n schínden* [plágen, áusplündern];

драць нос die Náse hoch trágen*, hóchnäsig sein;

маро́з па ску́ры дзярэ́ es überlä́uft mich kalt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)