~ć wstecz — памячаць мінулым днём (заднім чыслом);
list ~ny z Mińska — ліст, адпраўлены з Мінска
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dzień
м. дзень;
dzień świąteczny — святочны дзень;
dzień wolny — выхадны;
dzień powszedni — будзённы дзень;
co dzień — штодзень;
we dnie i w nocy — днём і ноччу;
dzień dobry! — добры дзень;
co drugi dzień — праз дзень;
dzień w dzień — дзень у дзень;
dzień po dniu — дзень за днём;
żyć z dnia na dzień — жыць адным днём; уст.do dnia — да дня, на досвітку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
загара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1.Незак.да загарэць.
2.перан.Разм. Бяздзейнічаць, рабіць вымушаны адпачынак у рабочы час. Паток [машын] расце з кожным днём, гадзінамі «загараюць» шафёры, чакаючы кароткай каманды старога абветранага паромшчыка.Грахоўскі.— Загараем, — гаворыць трактарыст.. — Чакаем насення.«Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даціна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
Абл. Даймаць. [Дармідон] часта дацінаў жонку за тое, што яму амаль заўсёды даводзіцца есці халоднае снеданне.Сабаленка.У паветры ўжо адчуваўся подых блізкай восені. Днём усё яшчэ было горача. Затое ноччу дацінаў холад.Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сябелю́бства, ‑а, н.
Клопаты толькі пра сябе, пра свае інтарэсы; эгаізм. Хіба гэта не сябелюбства пасля кожнай вечарынкі спаць амаль да поўдня ў той час, калі таварыш, які працаваў цэлую ноч, працуе яшчэ і днём, і нават без снедання?Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
beauty[ˈbju:ti]n.
1. краса́, хараство́, прыгажо́сць;
a beauty contest ко́нкурс прыгажо́сці;
a beauty queen карале́ва прыгажо́сці;
a beauty sleep сон днём (перад вечарынай, балем і да т.п.);
a beauty spot прыго́жая мясці́на
2. красу́ня, прыгажу́ня
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нама́рыцца, ‑ма́руся, ‑ма́рышся, ‑ма́рыцца; зак.
Разм. Уволю, многа пама́рыць.
намары́цца, ‑мару́ся, ‑мо́рышся, ‑мо́рыцца; зак.
Разм. Моцна стаміцца, змарыцца. — Больш я цябе не пушчу з хаты, — гаварыла .. [маці] ужо сама сабе. — Днём нацягаецца па тым лесе, наморыцца і ноччу не спіць... Дзіця яшчэ...Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ра́давацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; незак.
Адчуваць радасць; праяўляць радасць, быць у радасным, вясёлым настроі. Радавацца поспеху. □ [Лабановіч] радаваўся, калі бачыў шнуры добрай збажыны ці бульбы.Колас.— Вось гэта сіла! — радаваліся байцы, сочачы за танкамі.Мележ.Горад, напоўнены новым працоўным днём, радаваўся, смяяўся, спяваў.Рылько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
КУЧАВЫ́Я ВО́БЛАКІ
[міжнар. назва Cumulus (Cu)],
шчыльныя, днём ярка-белыя воблакі са значным верт. развіццём (выш. да 5 км і больш). Верхнія часткі падобны да купалаў або вежаў з круглаватымі абрысамі. Узнікаюць найчасцей як воблакі канвекцыі ў халодных паветр. масах, а ў цёплы час года таксама ў мясц.паветр. масах над паверхняй сушы, якая праграецца ўдзень. Могуць ператварацца ў кучава-дажджавыя воблакі.