Verbum

анлайнавы слоўнік

імпе́рыя, ‑і, ж.

1. Манархічная дзяржава на чале з імператарам. Расійская імперыя. Імперыя Карла Вялікага.

2. Буйная імперыялістычная каланіяльная дзяржава. Брытанская імперыя.

[Ад лац. imperium — улада, дзяржава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ферны прям., перен. бу́ферный;

○ ~ная дзяржа́ва — бу́ферное госуда́рство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rogue state

дзяржа́ва-ізго́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

федэра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Дзяржава, якая складаецца з самастойных дзяржаў або дзяржаўных утварэнняў, што захоўваюць пэўную юрыдычную і палітычную самастойнасць; адпаведная форма дзяржаўнага ўладкавання.

Расійская Ф.

2. Саюз асобных таварыстваў, арганізацый.

Шахматная ф.

|| прым. федэраты́ўны, -ая, -ае і федэра́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Федэратыўная дзяржава.

Федэратыўная адзінка.

На федэратыўных пачатках.

Федэральны канцлер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Изра́иль Ізра́іль, -ля м.;

Госуда́рство Изра́иль Дзяржа́ва Ізра́іль.