удзесяцяры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Павялічыць у дзесяць разоў. Удзесяцярыць даходы калгаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хо́лад м Kälte f -;

дзе́сяць гра́дусаў хо́ладу zehn Grad Kälte [minus; únter Null]

◊ саба́чы хо́лад Húndekälte f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zehn

f -, -en (лік) дзе́сяць, дзеся́тка, дзеся́так

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзесяцівуго́льнік, ‑а, м.

Геаметрычная фігура, абмежаваная замкнутай ломанай лініяй, звёны якой утвараюць дзесяць вуглоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяці...

Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: а) які мае дзесяць адзіная таго, што паказана ў другой частцы, напрыклад: дзесяцівугольны, дзесяціствольны, дзесяцікратны; б) які складаецца з дзесяці адзінак або мерай у дзесяць якіх‑н. адзінак, напрыклад: дзесяцітонны, дзесяцігадовы, дзесяціграмовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяльцо́, ‑а, н.

Памянш. да сяло; невялікае сяло. Сяльцо было маленькае, хат з дзесяць. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу ў дзесяць год. За два гады .. [Алена] навучылася ўсяму, чаму ў звычайных мірных умовах нельга было б навучыцца і за дзесяцігоддзе. Шамякін.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося дзесяць год таму назад. Дзесяцігоддзе навуковай дзейнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каштава́ць¹, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. Мець тую ці іншую цану, грашовую вартасць.

Кніга каштуе дзесяць рублёў.

2. Абыходзіцца ў якую-н. суму, затрачвацца на што-н.

Адпачынак каштуе мне дорага.

3. перан. Патрабаваць якіх-н. намаганняў.

Даследаванне каштавала мне шмат здароўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзесяцідзёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Прамежак часу ў дзесяць дзён; дэкада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́т, ‑а, М ‑раце, м.

Мера масы каштоўных камянёў, роўная 0,2 грама. Рубін у дзесяць каратаў.

[Араб. kirāt.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)