Заўдыту (дачка Менеліка II) 11/493

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ульяна (дачка цвярскога князя) 11/522

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Ганна (дачка Пятра I) 5/524

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Вайту́ўна ’дачка войта’ (Мал.). З польск. wojtówna ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каралёў, ‑лёва.

Які належыць каралю (у 1 знач.). Каралёва дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вайто́ўна ’дачка войта’ (Гарэц.). Рус. смал. войтовна. Да войт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыёмыш, ‑а, м.

Разм. Прыёмны сын або прыёмная дачка. Узяць прыёмыша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

héiratsfähig

~e Tóchter — дачка́ на выда́нні

~er Sohn — сын-жані́х

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Алена (дачка ваўкавыскага князя Глеба) 12/89

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Чыжэўскія (падпольшчыцы, маці і дачка) 7/224

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)