1) які датычыць старажытных грэкаў і рымлян, антычны;
2) які мае адносіны да класіцызму, уласцівы паслядоўнікам гэтага напрамку;
3) створаны класікам, узорны, дасканалы;
4) звязаны з вывучэннем антычных моў і літаратур (напр. к-ая філалогія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ДАХ
(ням. Dach праз польск. dach),
канструкцыйная сістэма перакрыцця і пакрыцця верхняй ч. пабудовы. Д. традыц. жылых і гасп. сялянскіх пабудоў называюць страхой. На Беларусі са старажытнасці вядомы Д. каркаснай і вянковай канструкцыі. Сярод тыпаў каркасных Д. найб.дасканалы кроквенны, з паяўленнем якога свабодныя ад нагрузкі шчыты набылі значэнне важных элементаў арх. дэкору. Акрамя 2-схільных і пірамідальных формаў з 16 ст. пачалі пашырацца вальмавыя (з залобкамі, прычолкамі, дымнікамі) і 3-схільныя, а з 17 ст. — ламаныя, ярусныя, мансардавыя Д. Для класіцыстычных пабудоў характэрны Д. невысокія, з франтонамі. Найб. пашыраны матэрыял пакрыцця — дранка, гонта, чарапіца, бляха, шыфер. У сучасным індустр. буд-ве часцей выкарыстоўваюць плоскі Д., сумешчаны з жалезабетоннымі панэлямі перакрыцця.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ідэа́л, ‑а і ‑у, м.
1.‑у. Вышэйшая мэта, да якой імкнуцца людзі і якая кіруе іх дзейнасцю. Агульначалавечы ідэал. Высокія грамадскія ідэалы. □ [Нявідны] ведае і верыць у праўду новага ладу жыцця, таго ладу, за ідэалы якога змагаецца партыя камуністаў.Колас.
2.‑у; чаго або які. Дасканалы ўзор чаго‑н. Ідэал шчасця. Ідэал прыгожага.
3.‑а; чый. Пра таго, хто з’яўляецца для каго‑н. вышэйшым ўвасабленнем якіх‑н. якасцей, узорам годнасці. З прачытанай літаратуры Кася вынесла вобраз свайго ідэала — рыцара, князя, аб якім марыць.Карпюк.
[Фр. idéal.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
classic
[ˈklæsɪk]1.
adj.
1) клясы́чны
2) найле́пшы, найбо́льшы, даскана́лы, выда́тны
2.
n.
1) кля́сык -а m.
2) спэцыялі́ст у клясы́чнай філялёгіі
3) твор высо́кай я́касьці
•
- the classics
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ідэа́льны
(п.-лац. idealis, ад гр. idea = паняцце)
1) які існуе толькі ў свядомасці, у ідэях і ўяўленнях (напр. і. свет);
2) які адпавядае паняццю аб ідэале, узвышаны (напр. і-ая любоў);
2) вельмі добры, дасканалы (напр. іыя ўмовы).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
sophisticated
[səˈfɪstɪkeɪtɪd]
adj.
1) быва́лы, жыцьцёва дасьве́дчаны, сьве́цкі
2) вы́танчаны, рафінава́ны
sophisticated humor — вы́танчаны гу́мар
3) які ўво́дзіць у зман, фальшы́вы
4) склада́ны, даскана́лы
a sophisticated missile — найнаве́йшая ўдаскана́леная раке́та
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
elaborate
1.[ɪˈlæbərət]
adj.
1) стара́нна распрацава́ны
2) склада́ны, скла́дзены з шматлі́кіх дэта́ляў
3) вы́танчаны, даскана́лы
2.[ɪˈlæbəreɪt]
v.t.
1) дакла́дна распрацо́ўваць
2) вырабля́ць
3.
v.i.
раска́зваць або́ апі́сваць ве́льмі падрабя́зна
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
самаро́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які сустракаецца ў прыродзе ў хімічна чыстым выглядзе. Самароднае золата. Самародная медзь.// Які ўтрымлівае самародкі (у 1 знач.), з самародкамі. Самародныя россыпы.
2. Прыродны, які развіўся без сістэматычнай адукацыі, выхавання. Самародны талент. □ У ім [Сымоне] прачнуўся самародны практык-аграном; гаспадарчая яго інтуіцыя, звыкласць — сагнала з яго ранейшае сумненне.Чорны.// Уласцівы самародку (у 2 знач.), дасканалы ў творчых адносінах. У.. [К. Каганца] вынікалі такія вершы, як «Кабзар».. — рэч самародная, веючая народныя духам і пакідаючая моцнае ўражанне.Багдановіч.[Ян Каспровіч] прызнаў «Песню» [«Песню пра зубра» М. Гусоўскага] творам самародным І прыкмеціў уплыў Гусоўскага на творчасць Адама Міцкевіча, асабліва на паэму «Пан Тадэвуш».У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)