адту́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Прайсці пэўную адлегласць. [Мікалай:] — Пехатой вёрст трыццаць.. адтупаў. Пальчэўскі.

2. Скончыць, перастаць хадзіць па якой‑н. прычыне. Адтупаў, адхадзіў сваё па зямлі дарагі чалавек — маці. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спадні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да спадніцы; прызначаны для спадніцы. Праворныя Надзіны пальчыкі выхапілі са спаднічнай кішэнькі флакончык з духамі, і па пакоі разліўся знаёмы і дарагі мне бэзавы пах. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apple [ˈæpl] n. я́блык

the apple of one’s eye не́шта ве́льмі дараго́е; ве́льмі дарагі́ чалаве́к;

the apple of discord я́блык разла́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ненаглядны разм

1. (каханы, самы дарагі) (hrz)liebst;

2. у знач наз м Hrzallerliebste (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

друг, -а, м.

1. Той, хто дружыць 3 кім-н., блізкі сябар, прыяцель.

Стары д. лепш за новых двух (з нар.). Сустрэча з другам.

Зялёны д. (пра лес).

2. Ужыв. як зварот да блізкага чалавека, а таксама як ветлівы зварот да таварыша, суседа ці сустрэчнага чалавека.

Дапамажы, д.

3. К дру́жа (разм.). Ужыв. як форма звароту да каго-н.

Дарагі дружа, спачуваю табе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

залатні́к I, -ка́ м., тех. золотни́к

залатні́к II, -ка́ м., уст. (мера веса) золотни́к;

малы́ з., ды дарагі́погов. мал золотни́к, да до́рог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

folly

[ˈfɑ:li]

n., pl. -lies

1) бязглу́здасьць, безразва́жнасьць f.

2) безразва́жны ўчы́нак, глу́пства n.

3) дарагі́ капры́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

precious [ˈpreʃəs] adj.

1. кашто́ўны;

precious stones кашто́ўныя камяні, самацве́ты;

precious metals высакаро́дныя мета́лы

2. дарагі́, любі́мы;

precious memories дарагі́я ўспамі́ны;

my precious darling мой лю́бы, дарагі́, мі́лы;

This doll is very precious to me because it was my mother’s. Гэтая лялька вельмі дарагая мне, таму што яна належала маёй маці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

любі́мы, ‑ая, ‑ае.

1. Які выклікае пачуццё любві; дарагі, блізкі сэрцу. Любімая дачка. □ Шчаслівай дарогі, таварыш любімы, заўсёды, усюды з табою радзіма! Дубоўка.

2. Якому аддаецца перавага перад іншымі; асабліва дарагі каму‑н. Любімы настаўнік. Любімая справа. □ Чырванеючы ад хвалявання і рашучасці, Лёня заказаў музыкам свой любімы вальс «Бярозку». Брыль.

3. у знач. наз. любі́мы, ‑ага, м.; любі́мая, ‑ай, ж. Той (тая), каго любяць. Я толькі з любімай магу захапіцца Успененым морам, паводкай зары. Панчанка.

•••

Наступіць на любімы мазоль гл. наступіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

moderately [ˈmɒdərətli] adv. уме́рана; больш-менш;

The house was moderately large. Дом быў не надта вялікі;

a moderately expensive suit не ве́льмі дарагі́ касцю́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)