ві́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Назва розных дэталей, прыстасаванняў з раздвоеным канцом.

Штэпсельная в.

2. Такое становішча пры стральбе, калі адзін снарад падае бліжэй, а другі далей ад цэлі (спец.).

Узяць батарэю ў вілку.

|| прым. ві́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

and so forth

і гэ́так дале́й; і да таго́ падо́бнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

and so on

і гэ́так дале́й, і да таго́ падо́бнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

and the like

і гэ́так дале́й, і да таго́ падо́бнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

witerführen

аддз. vt праця́гваць ве́сці, ве́сці дале́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

witersagen

аддз. vt перадава́ць дале́й, перака́зваць і́ншым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

witervermitteln

аддз. vi перадава́ць дале́й [і́ншым] (веды, вопыт)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usf.

= und so fort – і гэтак далей

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usw.

= und so weiter – і гэтак далей

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ніжэйпадпі́саны, ‑ая, ‑ае.

Які падпісаўся ніжэй, далей (пад якім‑н. тэкстам).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)