unilateral [ˌju:nɪˈlætərəl] adj. аднабако́вы (пра дагавор, дэкларацыю і да т.п.);

unilateral disarmament аднабако́вае раззбрае́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хоздогово́р (хозя́йственный догово́р) гасдамо́ва -вы ж., гасдагаво́р, -ру м. (гаспада́рчая дамо́ва, гаспада́рчы дагаво́р).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

BKV

= Betriebskollektivvertrag – фабрычназавадскі калектыўны дагавор

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Fríedensabkommen

n -s, - мі́рны дагаво́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сцве́рдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Устанавіць, вызначыць на падставе абследавання.

Урач сцвердзіў запаленне лёгкіх.

2. Усвядоміць вартасць, значнасць сябе, сваёй асобы.

С. сваё «я».

3. Афіцыйна ўхваліць, прызнаць устаноўленым; пацвердзіць што-н.

С. дагавор подпісам.

|| незак. сцвярджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. сцвярджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дэнансава́ць дып kündigen vt;

дэнансава́ць дагаво́р дып, паліт den Vertrág kündigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

collective [kəˈlektɪv] adj. калекты́ўны, суме́сны;

a collective agreement калекты́ўны дагаво́р, калекты́ўная дамо́ва;

collective security калекты́ўная бяспе́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Міру́н (іран.) ’стары халасцяк’ (Сцяц.; ваўк., Сцяшк. Сл.). Каш. mʼiřa ’жаніх, малады’, miřota ’маладая’. Да прасл. miriti ’заключаць шлюбны дагавор’ (Варбот, ОЛА–1979, 327–328).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кааліцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кааліцыі (у 1 знач.). Кааліцыйны дагавор. Кааліцыйныя дзяржавы.

2. Утвораны на прынцыпах кааліцыі (у 2 знач.). Кааліцыйны ўрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантра́кт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Пісьмовая дамова, пагадненне з узаемнымі абавязкамі двух бакоў.

Падпісаць к.

К. паміж работнікам і работадаўцам.

Заключыць к.

○

Шлюбны кантракт — пісьмовы дагавор, пагадненне, якое рэгламентуе паводзіны і матэрыяльныя адносіны паміж мужам і жонкай.

|| прым. кантра́ктны, -ая, -ае і кантра́ктавы, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)