Verbum

пасо́льства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Дыпламатычнае прадстаўніцтва, якое ўзначальваецца паслом, а таксама будынак, у якім знаходзіцца гэта прадстаўніцтва.

|| прым. пасо́льскі, -ая, -ае.

дарава́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ру́ецца; зак. і незак.

Не залічыцца (не залічвацца) у віну.

Гэта вам ніколі не даруецца.

валанцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто добраахвотна ўдзельнічае ў якой-н. справе, не атрымліваючы за гэта грошай.

|| прым. валанцёрскі, -ая, -ае.

сакату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж.

1. Курыца.

С. абёлася ячменем.

2. Балбатлівая жанчына (разм.).

Гэта с. цэлы дзень балбоча.

сві́нства, -а, н. (разм.).

1. Нізкі ўчынак, грубасць, непрыстойнасць.

Гэта с. з яго боку — не сказаць праўду.

2. Пра што-н. неахайнае, бруднае.

абыхо́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; незак.

1. гл. абысці.

2. перан., каго-што і без дап. Кранаць пачуцці, хваляваць, турбаваць.

Гэта яго не абыходзіла.

сямікра́тны, -ая, -ае.

Зроблены сем разоў, павялічаны ў сем разоў.

У сямікратным памеры.

С. чэмпіён па гімнастыцы (які сем разоў заваяваў гэта званне).

ты́чыцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чыцца; незак., каго-чаго.

Мець адносіны, дачыненне да каго-, чаго-н.

Гэта яго не тычыцца.