кало́дый, ‑ю, м.

Густы клейкі раствор нітрацэлюлозы ў сумесі спірту і эфіру (скарыстоўваецца ў медыцыне і фатаграфіі).

[Ад грэч. kollōdes — клейкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gęsty

gęst|y

1. густы; шчыльны; часты;

2. густы; насычаны;

~a mina — пераможны выгляд;

~e powietrze — цяжкае паветра;

~y trup — горы трупаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

*Трабяза́, трэбэза́ ’густы зараснік на балоце ці рацэ’ (Бес.). Гл. трапяза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вішня́к, ‑у, м., зб.

Вішнёвыя дрэвы, вішнёвы зараснік. Па-над парканам пышным валам Стаяў вішняк густы, прыўдалы. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́льнічак, ‑чку, м.

Памянш.-ласк. да ельнік; малады ельнік. Вышэй трошкі — ельнічак густы. Там добра і прысесці. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

coincide [ˌkəʊɪnˈsaɪd] v. (with) супада́ць, адпавяда́ць, быць адно́лькавымі;

coincide with the facts адпавяда́ць фа́ктам;

Оur tastes coincide. Нашы густы супадаюць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

similar [ˈsɪmələ] adj. (to, in) падо́бны (да);

a similar system аналагі́чная сістэ́ма;

We have similar tastes. У нас падобныя густы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Сці́мерзнік ’густы лес ці хмызняк’, ’скупы чалавек’ (мёрск., Крыўко, вусн. паведамл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nierzadki

1. нярэдкі, часты;

~e wypadki — частыя выпадкі;

2. густы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гару́а

(ісп. garùa)

густы туман на ціхаакіянскім узбярэжжы Паўд. Амерыкі, выкліканы ўплывам халоднага Перуанскага цячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)